 |
Elaine en Sean |
|
|
Onze “reis” met de Gemeenschap begon in 2000 toen Moeder Elvira aan Sean voorstelde om een “gemeenschapsreis” te maken voor een hoognodige genezing. Zoals de Gemeenschap voorstelt, leefden we aanvankelijk "gescheiden" om ieder de mogelijkheid te geven zichzelf terug te vinden. Vervolgens kregen we de kans om als “broer en zus” in een gemengde fraterniteit samen te leven, om op die manier elkaar te leren respecteren. Later Moeder Elvira verraste ons door ons te vragen onze huwelijksgeloften te hernieuwen tijdens de Eucharistieviering van Pinksteren van dat jaar, gecelebreerd door vader Stefano. Wat een immense vreugde hebben we die dag mogen voelen!
We hebben de wijsheid van de Gemeenschap mogen ervaren in de manier hoe ze ons in kleine stapjes helpt. Kort daarna ontvingen we het geschenk om een periode in de missies van Brazilië te wonen, en vervolgens in de fraterniteiten van de Verenigde Staten. Onze "reis" met de Gemeenschap heeft een solide basis gelegd voor de wederopbouw van ons huwelijk, en we geloven dat dit ons heeft gemaakt tot het echtpaar dat God wenste toen Hij ons riep tot het huwelijksleven. Het advies van Moeder Elvira en Vader Stefano, de catecheses en de liefdevolle getuigenissen van velen vergezellen ons nog elke dag, terwijl we vandaag proberen om Gods wil te doen in ons dagelijks leven.
Voordat we de Gemeenschap verlieten, kregen we het geschenk om op bedevaart te gaan naar Medjugorje. Terwijl wij daar waren, hebben we ons huwelijk opnieuw aan Onze Lieve Vrouw toevertrouwd en Haar gevraagd om op een speciale manier voor ons te zorgen. Gods Voorzienigheid opende de weg voor ons en stelde ons in staat om de Gemeenschap met enorm veel vrede te verlaten, en een thuis en werk voor ons beiden te vinden.
We verlieten de Gemeenschap op 12 december 2005, terwijl we voor alles wat we in het Cenacolo hadden geleerd, kozen en het ten volle omarmden. Bovendien hadden we het geluk dat we dicht bij de fraterniteit van Florida konden wonen. We voelden ons zeer gesteund in het gebed en gingen geëngageerd door om de waarden na te leven die we in ons huwelijksleven hadden geleerd. In de Gemeenschap hebben we geleerd het kruis (het lijden) te omarmen en echt te vertrouwen op Gods liefde voor ons. Na elf jaar gebed en nog een pelgrimstocht naar Medjugorje, waar vader Stefano met en over ons bad, ontvingen we het ongelooflijke wonder: ons eerste kind Mary-Elizabeth Faustina werd geboren! De dokters van Florida hadden ons verteld dat het voor ons niet mogelijk zou zijn om kinderen te krijgen, maar "... niets is onmogelijk voor God" (Lc 1:37). We waren verbaasd toen we het wonder van onze andere kinderen ontvingen: Caitlin Marie-Thérèse en John Paul Joseph! Op 42-jarige leeftijd beviel Elaine van ons nieuwste wonder, Patrick Joseph Talbot! God is zo goed voor ons geweest!
Vandaag leven we ons leven, verbaasd door Gods liefde en barmhartigheid, een leven vol vreugde, soberheid en authentiek katholiek. Onze kinderen zijn nu 13, 11, 10 en 5 jaar oud en we hebben het geluk dat we hen de schoonheid van het katholieke geloof kunnen leren. Ze zijn de grootste geschenken die de Heer ons heeft gegeven! Ons gezin heeft de Eucharistie als middelpunt: de Heilige Mis en de Aanbidding, met het dagelijks bidden van de Rozenkrans en heel regelmatig het Sacrament van de Biecht.
Een paar jaar geleden begon Sean voor zichzelf te werken en vertrouwde hij zijn bedrijf toe aan Sint-Jozef, en godzijdank heeft de Voorzienigheid ons altijd vergezeld. We hebben ook het geschenk ontvangen om in de “Dienaars van de Hoop“-groep voor de Gemeenschap in Amerika te dienen, door de families van degenen in de Gemeenschap te helpen om ook een “reis” van bekering te maken en degenen aan te moedigen en te ondersteunen die een gemeenschapsreis willen beginnen.
In de wereld leven zonder van de wereld te zijn maakt ons vrij! Onze keuzes worden geleid door Onze Lieve Vrouw, onze kracht is Gods genade langsheen de handen van Maria, elke dag is een geschenk van Gods barmhartigheid. We hebben zoveel ontvangen! We kunnen Gods barmhartigheid elke dag van ons leven bezingen! We zijn Hem en "onze" familie in Cenacolo eeuwig dankbaar! Dankjewel, Elaine en Sean