 |
Ouderbijeenkomst - mix van live en online |
|
|
Ouderbijeenkomst, 20 november 2021
Dag iedereen,
Bij deze een verslag van onze prachtige dag in Schoten.
Pascal heet ons allemaal welkom op de locatie Villerslei in Schoten. Waarschijnlijk zullen we de komende tijd hier bijeenkomen.
We starten snel met het inoefenen van de liedjes gezien de tijd telkens voorbijvliegt en er heel wat op het programma staat.
Er zijn ook een aantal deelnemers die er voor gekozen hebben de bijeenkomst digitaal te volgen. Naar hen worden de teksten van de liedjes via een foto telefonisch doorgestuurd. Zo kunnen we allemaal meedoen.
Na het oefenen van de liedjes gaan de exen apart met elkaar om de tafel zitten en de ouders met elkaar.
Bij de ouders neemt Nicola het initiatief voor begeleiding van de groep, Pascal bij de exen. Als ouders spreken we uit wat we op ons hart hebben. Een ieder komt aan het woord, we laten elkaar uitspreken en we onderbreken elkaar niet. Nadat iedereen zijn verhaal heeft gedaan kunnen we nog een en ander met elkaar bespreken.
Er zijn een paar ouders die de bijeenkomst digitaal bijwonen. Zij zijn blij deze mogelijkheid te hebben. - Vooral een van de moeders die vertelt erg ziek te zijn geweest, zich gelukkig weer goed voelt, maar nog niet naar de bijeenkomst kan komen. Nu kan ze toch deelnemen. Haar zoon is in Hondeghem, zij vertelt dat in Hondeghem door de jongens groenten zijn ingemaakt omdat ze zoveel hadden. Deze hebben ze te koop aangeboden in de buurt en tot hun grote verrassing hebben ze erg veel geld hiervoor opgehaald. Wat een geweldig initiatief van de jongens!
- Een andere moeder vertelt dat ze naar Colnar is geweest in Frankrijk. De bezinning heeft ze als heel rijk ervaren. Het thema was 'Wat wij als ouders wel/ niet kunnen geven en wat de kinderen kunnen ontvangen'. Heel fijn om als ouders daar met elkaar over te spreken.
- Nog een andere moeder vertelt dat ze na jaren weer contact heeft met haar zoon. Hij woont in Italië en komt voor het eerst weer Kerst vieren bij haar thuis. Ze verheugt zich hier erg op.
- Een mama vertelt dat het niet zo goed gaat met haar zoon en dat ze het daarom zo fijn vindt dat ze de meeting digitaal bij kan wonen. Haar zoon is naar het ziekenhuis voor een detox en zij kan alleen maar bidden dat het goed gaat komen met hem.
Vervolgens vertellen de aanwezige moeders wat hen op het hart ligt. Een moeder vertelt dat het goed gaat en dat ze op dit moment niets heeft wat haar zwaar op het hart ligt. Een moeder waarvan de zoon nu twee jaar thuis is vertelt heel blij te zijn dat het goed gaat met hem. Al is het af en toe nog spannend of de jongens zich staande kunnen houden in de maatschappij, toch wil zij graag troostende woorden uitspreken voor allen: na verloop van tijd groeit het vertrouwen en zie je het kind weer terug van voor zijn intrede in het Cenacolo.
Een echtpaar is ook naar Colnar geweest en kan beamen dat het heel fijn en mooi was om daar te zijn. Er was ook een fantastische bisschop aanwezig, een man vol vreugde en zeer ontvankelijk. Het was ook een mooi onderricht over transmissie, waardoor ze mooie momenten hebben beleefd met andere ouders. Het was voor hen een weekend vol vreugde waarin veel gezongen is, gebeden en gedeeld. Ze waren ook sterk getroffen door wat de bisschop vertelde over de conferentie die hij had bijgewoond. Deze ging over de seksuele misstanden binnen de kerk. De kerk is geheel platgewalst en we zien hierbij ook een parallel met ons eigen leven door hetgeen wat ons is overkomen. We zullen de weg moeten doorlopen van het kruis om tot verrijzenis naar de H. Vrijdag naar Pasen te komen. Zolang er priesters zijn die zo denken is er hoop. Ook voor het Cenacolo. De weg naar verrijzenis waarbij ons hart vol vuur en vreugde zal zijn.
Een van de andere mama's vertelt dat haar zoon erg eenzaam is nu hij terug thuis is. Hij is wel aan het werk en woont op zichzelf maar verder heeft hij geen sociaal leven. Ook de hulpverlening laat het afweten wat het voor haar als moeder moeilijk maakt om haar zoon meer los te laten. Dit wordt beaamt door een zus van een van de jongens die het momenteel ook erg moeilijk heeft. Ook hij woont in zijn eigen appartement maar ervaart eenzaamheid waardoor een terugval in de drugs op de loer ligt. Een mama geeft aan dat we eigenlijk, nu zeker in de corona tijd, meer voor elkaar moeten zorgen. Verder gaan dan nu het geval is. Kleine gebaren kunnen grote vreugde brengen.
Daarna praten we over hoe moeilijk het is voor de jongens/ meisjes nadat ze uit de Gemeenschap komen. Er wordt veel eenzaamheid ervaren en nu in coronatijd is de hulpverlening minimaal. Veel vrienden kunnen ze niet meer opzoeken omdat het 'gebruikersmaatjes' waren. In Nederland hebben de exen weer afgesproken met elkaar voor een ontmoeting wat ze als heel fijn hebben ervaren. Het is belangrijk dat zij elkaar blijven ontmoeten voor steun.
Nadien voegen de exen zich weer bij de ouders en vertellen ook zij dat ze mooie gesprekken met elkaar gehad hebben.
Na deze fijne gesprekken zijn we met zijn allen buiten tijdens een wandeling de Rozenkrans gaan bidden. Daarna hebben we gezellig met elkaar de maaltijd gebruikt.
En de kinderen hebben een adventskalender in elkaar geknutseld.
De middag begint met mededelingen door Pascal.
- Volgend jaar bestaat de fraterniteit in Hondeghem 20 jaar wat gevierd gaat worden op 20 mei 2022.
- 5 december a.s. is er een dag georganiseerd voor de ouders van de jongens in Hondeghem. Pascal heeft de vraag neergelegd of wij als ouders van de bijeenkomst daar ook bij aanwezig mogen zijn.
- 6 december vertrekken de jongens van Hondeghem voor een maand naar Lourdes.
- 18 december is er een bijeenkomst in Lourdes Frankrijk.
Broeder Dirk heeft zich ook aangesloten in de namiddag zal de providenza naar Hondeghem brengen.
Na deze mededelingen gaan we in groepjes van 4 het onderricht Transmissie bespreken. We praten met elkaar over 'als jullie kinderen hun hart openen'.
In één van de groepjes is gesproken over het feit dat je vader en moeder niet ‘doorhadden’ dat je met dingen zat. Ook dat het soms moeilijk is als iemand niet wil spreken over waar hij/ zij mee zit. Maar ook dat er kinderen zijn die hun hart niet kunnen openen omdat de ouders daar niet voor open staan. Daarom is de weg die wordt afgelegd in de Gemeenschap een weg die we samen moeten afleggen om weer tot elkaar te komen. Met Gods hulp kunnen we samen genezen.
Na het onderricht en het delen in kleine groepjes hebben we samen de Eucharistie gevierd. Alles wordt bij de Heer gebracht. En zo worden we opnieuw gesteund en gevoed om weer door te kunnen gaan.
Onze ouderbijeenkomst was er weer eentje vol “rijkdom”. Zo bijzonder dat we hier voor elkaar mogen zijn; elkaar mogen en kunnen ondersteunen en bemoedigen. Een veilige haven waar we mogen ervaren dat we er niet alleen voor staan.
We kijken uit naar jullie allen voor onze volgende bijeenkomst. Die zal doorgaan op 20 december. Verder nieuws hierover zal zeker op de site medegedeeld worden.
In tussentijd wensen we jullie allen alle goeds en veel moed op momenten dat het pad hobbelig is… uitkijkend naar de verte, naar het Licht voorbij de Duisternis.
mama Greet
onderricht: Als jullie kinderen hun hart openen
Als jullie kinderen hun hart openen (Moeder Elvira)
Als jullie kinderen hun hart openen, vraag ik hen soms “ maar heeft je moeder of vader dan niet beseft dat je met die dingen zat?”
En dan is vaak het antwoord “nee, ze hebben het niet beseft”.
Als je gekwetst bent, je niet goed voelt, lijdt, verlang je misschien dat de andere hier weet van heeft, misschien doe je iets om hem of haar te doen verstaan dat het je niet goed gaat! Neem je bepaalde gedragingen aan die de andere wakker kunnen schudden of zo…
Denk eens terug aan jullie kinderen onder die optiek…..
En denk ook eens terug aan jullie eigen kindzijn en jullie eigen ouders onder die optiek.
Ook zij hebben soms niet gezien….. niet gezien dat je jaloers aan het worden was, dat je helemaal gesloten werd en over iedereen begon te oordelen, dat je vol woede of haat zat, dat je angst groeide en je er niet meer overheen kon…….kwetsuren die niet genezen geraakten.
Die kwetsuren worden dan motief om te vluchten.
Of ze worden motief om wraak te nemen op diegene die je gekwetst heeft .
Wraak nemen door jezelf te pijnigen.
Ik doe mezelf pijn aan om de andere pijn te doen,om het de andere betaald te zetten.
Of de kwetsuren worden de weg waarlangs je gaat zoeken naar oplossingen die de pijn kunnen verdoven, kalmeren…..drank , psychofarmaca of slaapmiddelen bijvoorbeeld, maar als de onderliggende kwetsuur niet geneest, heb je daar steeds meer van nodig!
Ook drugs geven je een tijdelijk schijnbaar welbevinden, maar uiteindelijk zijn het allemaal vluchtwegen!
De kwetsuren worden zo open deuren waardoor ook slechte dingen gemakkelijk naar binnen kunnen.
Daarom is het zo belangrijk dat jullie kinderen en jullie zelf een helder zicht hebben op jullie kwetsuren, niet om te verzinken in zelfmedelijden of om te lijden owv het lijden zelf, maar om te genezen.
Als je ze goed in zicht hebt, weet je ook aan wie je ze moet toevertrouwen….aan de Barmhartigheid van de Heer! De Heer passeert in deze kwetsuren!!!!
Kwetsuren kunnen de poort zijn waarlangs het kwade binnengeraakt, maar als je ze kent en kunt benoemen, kunnen ze evengoed een plaats zijn langs waar de Barmhartigheid van Christus binnenkomt! Het wordt een uitgelezen plaats om Christus te kunnen ontmoeten, wat anders misschien niet gebeurd zou zijn.
Wij ervaren dat in de gemeenschap en we zien dat ook bij jullie……wie een weg aflegt met de gemeenschap, kan op een bepaald moment een naam geven aan de kwetsuren, ze helder zien en ze toevertrouwen aan de barmhartigheid van de Heer.
De kwetsuur wordt de plaats van waaruit je roept naar de Heer en de Heer houdt halt bij jou!
Net zoals Hij vroeger halt hield in de menigte, bij de gekwetste mensen die in het Evangelie vernoemd worden, zo houdt Hij vandaag halt bij ons!
De kwetsuren worden zo de plaats van het mirakel van Christus!!! De plaats waar Jezus manifesteert dat Hij de Heer is, dat Hij geneest!!! Dat Hij bekwaam is om te herstellen, vrede te brengen, rust te brengen, ziekten weg te nemen, waardigheid te geven aan levens die kapot lijken.
Dat is de ervaring die we moeten beleven!!!! De ervaring dat de plaats van de kwetsuur plaats wordt om de genade van God te ontvangen!!!
(Elvira’s leven is een levende getuigenis van dit gebeuren!!!)
enseignement: Lorsque vos enfants ouvrent leur cœur
Lorsque vos enfants ouvrent leur cœur (Mère Elvira)
Lorsque vos enfants ouvrent leur cœur, je leur demande parfois : « Mais ta mère ou ton père ne s'est-il pas rendu compte que vous aviez affaire à ces choses ? »
Et puis souvent la réponse est « non, ils ne s'en sont pas rendu compte ».
Si vous êtes blessé, que vous ne vous sentez pas bien, que vous souffrez, peut-être que vous voulez que l'autre personne le sache, peut-être que vous faites quelque chose pour lui faire comprendre que vous n'êtes pas bien ! Adoptez-vous certains comportements qui peuvent capter son attention…
Pensez à vos enfants de ce point de vue…..
Et repensez aussi à votre propre enfance et à vos propres parents dans cette perspective.
Ils n'ont parfois pas vu non plus….. n'ont pas vu que tu devenais jaloux, que tu devenais complètement fermé et que tu commençais à juger tout le monde, que tu étais plein de colère ou de haine, que ta peur grandissait et que tu ne pouvais pas la surmonter… ….tu avais des blessures qui ne guérissaient pas.
Ces blessures deviennent alors un motif de fuite.
Ou elles deviennent un motif pour se venger de celui qui t’a blessé.
Se venger en se faisant du mal.
Je me blesse pour blesser l'autre, pour faire payer l'autre.
Ou les blessures deviennent le moyen par lequel vous commencez à chercher des solutions qui peuvent engourdir ou calmer la douleur…..boissons, médicaments psychotropes ou somnifères, par exemple, mais si la blessure sous-jacente ne guérit pas, vous en avez de plus en plus besoin. !
Les drogues vous procurent aussi un bien-être apparent temporaire, mais au final ce sont toutes des échappatoires !
Les blessures deviennent ainsi des portes ouvertes par lesquelles les mauvaises choses peuvent facilement entrer en vous.
C'est pourquoi il est si important que vos enfants et vous-même ayez une vision claire de vos blessures, non pas pour sombrer dans l'apitoiement ou souffrir à cause de la souffrance elle-même, mais pour guérir.
Si vous les voyez clairement, vous saurez aussi à qui les confier… à la Miséricorde du Seigneur ! Le Seigneur passe dans ces blessures!!!!
Les blessures peuvent être les portes par lesquelles le mal entre, mais si vous les connaissez et pouvez les nommer, elles peuvent tout aussi bien être un lieu par lequel la Miséricorde du Christ entre ! Cela devient un excellent endroit pour rencontrer le Christ, ce qui ne se serait peut-être pas produit autrement.
Nous vivons cela dans la communauté et nous le voyons aussi en vous… celui qui chemine avec la communauté peut à un moment donné nommer les blessures, les voir clairement et les confier à la miséricorde du Seigneur.
La blessure devient le lieu d'où vous criez au Seigneur et le Seigneur fait halte chez vous !
De même qu'Il s'arrêtait dans la foule, avec les blessés mentionnés dans l'Evangile, Il s'arrête avec nous aujourd'hui !
Les plaies deviennent ainsi le lieu du miracle du Christ !!! L'endroit où Jésus manifeste qu'Il est Seigneur, qu'Il guérit !!! Qu'il est capable de restaurer, d'apporter la paix, d'apporter le repos, d'enlever les maladies, de donner de la dignité à des vies qui semblent brisées.
C'est l'expérience que nous devons vivre !!!! L'expérience que le lieu de la blessure devient lieu pour recevoir la grâce de Dieu !!!
(La vie d'Elvira est un témoignage vivant de cet événement !!!)