 |
Peru:vertrek van zendelingen |
|
|
16 maart 2021
"Gaat uit over de hele wereld en verkondigt het evangelie aan heel de schepping." (Marcus 16:14)
De Heilige Geest blijft, zelfs in deze bijzondere tijd, tot de harten van jongens en meisjes spreken, zodat ze met vreugde kunnen reageren op de zendingsoproep.
En dus, nadat zij hun” ja” hadden uitgesproken en de zegen hadden ontvangen, vertrok een kleine groep van zendelingen en zusters naar Peru: Bryan, Ilaria, Anna Maria en Michelle, Zuster Adevania en Zuster Kelly!
We wensen de toekomstige zendelingen toe dat zij op hun weg altijd de stem van de Heilige Geest zouden herkennen en dat ze hun “Hier ben ik” aan Maria kunnen toevertrouwen. Dat zij de vreugde mogen ervaren van hun “Hier ben ik” elke dag te herhalen en dat zij leren om met liefde iedereen te verwelkomen die bij onze missies aankloppen.
Hier zijn de getuigenissen van enkele van hen:
Hallo allemaal, ik ben Ilaria, ik ben 23 jaar en ik ben Italiaanse, meer bepaald uit Veneto. Ik zou jullie zoveel kunnen vertellen over mijn verlangen om naar de missies te vertrekken en over wat er op dit moment in mij leeft, maar ik zal trachten jullie de meest concrete en essentiële dingen te vertellen.
Ik ben een paar jaar geleden in de Gemeenschap gekomen maar nooit had ik er aan gedacht dat ik zo lang zou blijven.
Een paar maanden na mijn aankomst vertrok mijn "engelbewaarder" naar de missies en hierdoor zag ik voor het eerst deze mogelijkheid. Toen ik enige tijd later een getuigenis ging afleggen, ontmoette ik een meisje uit een andere gemeenschap. Zij vertelde over haar ervaring in de missie in Peru en zij liet ons enkele foto's zien. Ik heb vandaag nog altijd de herinnering aan dat gezichtje van een klein Peruaans meisje. Deze kleine tekenen, samen met de getuigenissen van de families in de Gemeenschap, brachten geleidelijk in mij het verlangen naar boven om ook deze ervaring te beleven.
Eerlijk gezegd, ik kan me op dit moment niets anders voorstellen. Ik voel dat het een ervaring zal zijn die me op zoveel verschillende vlakken zal helpen. Na een tijd van gebed en wachten, begon ik te beseffen dat het niet slechts een oppervlakkig of vluchtig verlangen was en dan begon deze nieuwe stap op mijn weg zich heel concreet te realiseren.
Op 1 maart kwam Vader Stefano om de Heilige Mis te vieren in onze fraterniteit, en op dat moment ontvingen we de zegen en het missiekruis. Ik had me niet kunnen voorstellen dat de zegen op deze wijze zou gebeuren, maar uiteindelijk was het een heel mooi moment. We ontvingen de zegen in de familie, met de kindjes van de fraterniteit. Het was een prachtig moment waarin ik heel veel vrede en vreugde voelde. Ik voelde de dichte nabijheid van Jezus.
Aan het einde van de Mis waarschuwde Don Stefano ons voor de veranderingen die zulk een vertrek met zich meebrengen. In het begin was het niet moeilijk om dit nieuws te verwelkomen omdat ik zo geestelijk “geladen” was. Maar nu de zondag nadert, de dag waarop we zullen weten of we al dan niet kunnen vertrekken, zie ik mezelf arm in geloof door de momenten dat ik wantrouwig was, maar tevens ben ik me er van bewust dat dit mij zal laten groeien en nuttig voor mij zal zijn. Het is nu ook aan jullie om te bidden dat de grenzen kunnen worden geopend, niet alleen voor ons maar ook voor de missionarissen met wie we moeten wisselen en die naar huis zullen terugkeren.
Bedankt, ik omhels jullie. Ilaria
Ik ben Anna Maria, ik ben 23 jaar oud en ik kom uit Duitsland. Eerder dit jaar hoorde ik dat ik op zending zal gaan. Ik was erg blij omdat dit verlangen al een tijdje in mijn hart groeide.
Ik ervaar heel veel emoties in deze tijd van wachten op de opening van de grenzen: angsten en ook vreugde voor wat me te wachten staat in de missie. Ik realiseer me dat deze tijd van wachten mij in de eerste plaats leert om op God te vertrouwen, en ook om steeds meer te geloven dat Hij het is die ons leidt.
Een sterk moment dat ik begin maart beleefde was de zegening waarin Ilaria en ik het missiekruis ontvingen: we ontvingen het geschenk van een Heilige Mis die in onze fraterniteit gecelebreerd werd door Vader Stefano. Het was een intiem moment dat we beleefden met de meisjes en de families. Tijdens de zegen voelde ik veel vrede door het uitspreken van mijn "Hier ben ik" ten aanzien van de missie. Ik voelde vreugde om het zetten van deze nieuwe stap op mijn weg die me toelaat om mezelf meer en meer te kunnen geven. Vreugde ook om te kunnen leren van kinderen en andere zendelingen, om steeds beter, geduldiger en barmhartiger te worden.
Ik vraag u om voor ons te bidden, opdat we vlug kunnen vertrekken en opdat we een hart zouden hebben dat openstaat voor alles wat de Heer voor ons heeft voorbereid.
Dank je! Anna Maria