 |
Ouderbijeenkomst ONLINE! |
|
|
Ouderbijeenkomst online
19 december 2020
Dag iedereen,
Hier zijn we dan met een samenvatting van onze online ouderbijeenkomst van december.
Ditmaal waren we met een fijn groepje present online. Onze bijeenkomst werd na een korte begroeting officieel geopend met het bidden van een weesgegroet; we vroegen aan Maria om bij ons aanwezig te zijn in ons moment van delen van alle wel en wee. Dat ging erg diep, en we konden er als ouders en (ex)jongeren echt zijn voor elkaar.
Een eerste punt gedurende de wel en wee discussie ging over het het feit dat ouders en familieleden weinig nieuws hebben van hun dochter of zoon wanneer zij hun weg juist begonnen zijn bij de Gemeenschap. Voor sommige niet-gelovigen familieleden lijkt dit daardoor wel alsof hun kleinkind/neefje of nichtje in een sekte is terechtgekomen die de contacten tussen de familie en de jongere probeert door te knippen. Maar dit is absoluut niet het geval. Integendeel!
Het is echter heel normaal dat die eerste maanden complete “stilte” is vanuit de zijde van de jongere. Eerst en vooral zijn de jongeren in de Gemeenschap de hele dag druk bezig, met hun eigen problemen, met het leven in de groep, met hun geloof, met hun taken binnen de groep … en ontbreekt hen de tijd om lange brieven naar alle familieleden te sturen.
Vervolgens moeten familieleden beseffen dat door de verslavingen de relatie met de naaste familieleden onder druk kwam te staan en dat het voor de jongere ook tijd vergt om terug contact op te nemen en met positief nieuws over de brug te komen.
Zij nemen hun parcours binnen de Gemeenschap heel ernstig; en eer ze een brief versturen naar het thuisfront, hebben ze die al een paar keer herschreven, want ze willen echt een positieve vooruitgang kunnen delen met hun ouders; en niet zomaar over koetjes en kalfjes schrijven. Dit heeft tot gevolg dat er soms enkele maanden voorbij gaan eer die ene brief dan eindelijk verstuurd wordt. Sommige jongeren komen zelfs helemaal niet aan schrijven toe, omdat ze nu eenmaal niet zo’n schrijvers zijn.
Het is echt niet dat ze niet aan hun ouders en familieleden denken; ze willen echt vooruit geraken. En dit kunnen tonen aan hun ouders op de bezoekdagen. Uit getuigenissen van enkele ouders en ex-jongeren vernamen we dat zo’n brief dikwijls tot stand komt terwijl ze bidden voor het heilig Sacrament van Jezus in de kapel. Ze leggen hun hart en ziel helemaal bloot voor de Heer.
Eén van de ouders stelde de vraag of andere familieleden naast ouders en broers en zussen, ook welkom zijn op de opendeurdagen in de gemeenschappen om zo beter kennis te maken met de Gemeenschap. Zo dachten ze bijvoorbeeld aan de grootouders. Het is voor hen heel moeilijk te begrijpen waarom ze plots hun kleinkind niet meer zien of horen; en ze kunnen zich helemaal niet voorstellen wat zo’n parcours binnen de Gemeenschap allemaal inhoudt.
Lars en Maya konden vol enthousiasme getuigen dat zij destijds telkens met hun auto volgeladen met familieleden naar de bijeenkomsten gingen… en de oma van Lars kon nadien veel beter begrijpen wàt haar kleinzoon daar nu allemaal deed; en hoe de Gemeenschap werkte.
Vervolgens werd het onderricht voorgelezen. Maar doordat het onderling delen zo uitgebreid gebeurde, en extra veel tijd had ingenomen, hebben we niet meer gedeeld over het onderricht en de vragen ter reflectie.
We namen de tijd om de rozenkrans te bidden, en vertrouwden zo alle intenties ons toevertrouwd in het delen toe aan onze lieve Moeder Maria.
Verder kijken we allen uit naar het feest van Kerstmis en naar het nieuwe jaar, waar we hopelijk mekaar terug fysiek gaan kunnen ontmoeten. We wensen iedereen veel moed om vol te houden dat nauwe contacten niet mogelijk zijn op dit moment. Denken we aan de woorden van paus Franciscus: “we zitten allemaal in hetzelfde bootje, maar Jezus is bij ons! We maken deze storm niet alleen door!” Laten we onze zorgen aan Hem toevertrouwen en hoopvol uitkijken naar de toekomst. Het wordt weer beter!!
Volgende maand komen we opnieuw samen online, op zaterdag 16 januari 2021. De link zal meegedeeld wordt zodra die gekend is.
Zalig Kerstmis! En een voorspoedig 2021!
onderricht
MAAK JIJ JE OOK KLEIN! (Madre Elvira, Scintille di luce, Risurrezione nr 4)
Wie is bang van een kind?
Onze God, de Almachtige, wordt met Kerstmis kind…
Hij maakt zich klein, arm en weerloos om onze angsten weg te nemen en ons te zeggen:
“ Streef toch niet naar menselijke roem of menselijke macht: maak jij je ook klein! Heb toch geen haast om groot te worden en om machtig te zijn; en ook wanneer je groot zal zijn, blijf toch altijd kind in je hart, want zo zal je leren om je te verwonderen, om te glimlachen, om te vergeven, om te herbeginnen, om vertrouwen te hebben.”
Terug worden als kinderen, zoals Jezus ons zegt, is de hoofdtaak van het christelijk leven omdat onze God zich manifesteert aan de kleinen.
De christelijke rijpheid bestaat er precies in om als eenvoudige kinderen te zijn, die zich vol vertrouwen toevertrouwen in de armen van hun Vader.
De menselijke macht, het geweld, de ambities, de arrogantie, het willen opvallen, de superioriteit…..………het zijn allemaal leugenachtige houdingen, die verlegenheid, angst, eenzaamheid en hardheid maskeren.
Jezus zegt ons: “Wees als kinderen! Als jullie niet terug kind worden, zullen jullie niet in het Rijk Gods binnengaan….”
In de grot van Betlehem moet je je hoofd bukken om binnen te kunnen, zo is het ook met de poort van het Paradijs: Maak je klein en je zal gelukkig zijn! Je zal binnengaan in het Rijk Gods!”
Mogelijke vragen ter reflectie
- Kan ik met een concreet voorbeeld getuigen van de vreugde die vrijkomt als ik me klein maak?
- Kan ik met een concreet voorbeeld getuigen dat ik mezelf maskeer met een leugenachtige houding en het slecht gevoel dat dit teweeg brengt?
enseignement
TOI AUSSI FAIS TOI PETIT ! (Madre Elvira, Scintille di luce, Risurrezione no 4)
Qui a peur d’un enfant ?
Notre Dieu, le Tout-Puissant, devient enfant à Noël...
Il se fait petit, pauvre et sans défense pour apaiser nos peurs et nous dire:
« Ne vous efforcez pas pour la gloire humaine ou le pouvoir humain: Faites-vous petit vous aussi! Ne soyez pas pressé de grandir et d’être puissant; et même quand vous grandissez, restez toujours enfant dans votre cœur, car c’est ainsi que vous apprendrez à vous émerveiller, à sourire, à pardonner, à recommencer, à avoir la foi.
Redevenir comme des enfants, comme Jésus nous le dit, est la tâche principale de la vie chrétienne parce que notre Dieu se manifeste aux petits.
La maturité chrétienne est précisément d’être comme de simples enfants, qui s’abandonnent en confiance dans les bras de leur Père.
La puissance humaine, la violence, les ambitions, l’arrogance, le désir de se démarquer, la supériorité.............. ce sont toutes des attitudes mensongères, masquant la timidité, la peur, la solitude et la dureté.
Jésus nous dit: « Soyez comme des enfants! Si vous ne redevenez pas des enfants, vous n’entrez pas dans le Royaume de Dieu...
Dans la grotte de Bethléem, vous devez baisser la tête pour entrer, il en est de même avec la porte du Paradis: Faites-vous petit et vous serez heureux! Vous entrerez dans le Royaume de Dieu!
Questions possibles
- Puis-je utiliser un exemple concret pour assister à la joie qui est libérée quand je me fais petit?
- Puis-je témoigner avec un exemple concret que je me masque avec une attitude fausse et le mauvais sentiment que cela crée?