 |
Eerste bijeenkomst van 2020! |
|
|
Ouderbijeenkomst Cenacolo
Merksem, 18 januari 2020
Dag iedereen,
Hier zijn we dan met ons verslag van de eerste bijeenkomst van het nieuwe jaar. Het was een klein groepje, maar alle aanwezigen waren met een open hart naar de bijeenkomst gekomen. Naast de vertrouwde gezichten mochten we ditmaal ook zuster Judith verwelkomen die het komende jaar in België verblijft. En ook de mama van een jongere die aan het nadenken is over een weg in de Gemeenschap, vergezeld door een goede vriendin. Omwille van privacy vermelden we hier geen namen. Het is altijd de bedoeling dat elkeen zich veilig mag voelen in onze groep. Het is sowieso niet evident om de stap naar hulp te zetten. We hebben deze mama en haar vriendin hartelijk verwelkomd; en daar alles nieuw is voor hen, hebben we extra tijd genomen om onszelf voor te stellen en uit te leggen hoe ieder van ons betrokken is bij het Cenacolo. We dragen deze mama en haar zoon heel bijzonder op in ons gebed. Moge D. de weg vinden, de kracht vinden om de stap naar de Gemeenschap te zetten.
Vervolgens bracht Pascal het teleurstellende nieuws dat de werken aan het Aanleunhuis gestopt zijn: iemand van de parochie Antwerpen Dam heeft – vermoedelijk door een misverstand – een klacht ingediend bij de dienst Stedebouw van de stad. Deze hebben een inspecteur gestuurd en er is vastgesteld dat een bouwvergunning nodig was voor de aanpassingen aan het huis. Dit moet nu geregulariseerd worden. Ondertussen mogen de werken niet hervat worden. Een opdoffer dus. Maar moeder Elvira heeft in haar leven ook gekampt met heel wat teleurstellingen, en daar is telkens iets positief uit gegroeid. We hopen dit ook te kunnen omzetten in positieve energie. Laten we het in gebed toevertrouwen aan Sint Jozef; hij voorziet in al onze noden.
Daarna volgt de eucharistie. In zijn homilie refereert pater Sylvain naar de eerste zin van het evangelie (Joh. 1, 29-34) waarbij Johannes de Doper Jezus naar zich zag toekomen. Johannes is de schakel tussen het oud verbond en het nieuw verbond. Het oud verbond stamde uit de ontmoeting van het volk van Israël met Yahwé in de woestijn. God heeft ook tot Johannes gesproken wanneer hij in de woestijn verbleef en nadien is Johannes naar de Jordaan getrokken om er te dopen. Johannes ziet Jezus naar hem toekomen en zegt ‘dat is de zoon van God’. We worden geroepen om te stoppen te leven zonder God. Als je wil loskomen van de onvrijheden in het leven, ga naar Jezus.
Nadien volgde de gebruikelijke lunch, waar we wat we meebrachten hebben gedeeld en we genoten van een lekkere groentesoep, ditmaal bereid door Nando en pater Sylvain. Na de lunch hebben we de rozenkrans gebeden, aan de Mariagrot en wandelend in het park. Pascale heeft een kort onderricht van moeder Elvira vertaald dat we samen doornemen. Het onderricht en de vragen tot reflectie vind je onderaan het artikel.
We hebben de dag afgesloten met het maken van een kunstwerkje ter gelegenheid van de verjaardag van moeder Elvira. Iedereen heeft op een kaartje geschreven wat het Cenacolo in hem of haar oproept en dat kaartje vervolgens aan een roos bevestigd. Met alle rozen hebben we in de kapel het woord ‘Auguri’ gemaakt. (AUGURI = Italiaans voor GEFELICITEERD)
In Italië startten op 19 januari de feestelijkheden ter gelegenheid van de 83° verjaardag van onze geliefde Moeder Elvira: er zal nog nieuws over verschijnen op de site. De 3 woorden waarrond gewerkt werd waren: Liberati, Fidati, Scomodati… maak je vrij, vertrouw je toe aan, kom uit je comfortzone… de zondag was er een feestelijke samenkomst voor “iedereen”: ouders, meisjes, jongens, vrienden van de Gemeenschap; die dag worden ook de Heiligen “gevist”: elk jaar, ter gelegenheid van de verjaardag van Moeder Elvira, krijgt elke fraterniteit een heilige toegewezen die hen het komende jaar zal vergezellen op hun weg. Alle heiligen zijn “te zien” op de Italiaanse site. Het is me helaas nog niet gelukt om alle heiligen hun levensverhaal te vertalen, maar als iemand iets meer wil weten over een bepaalde heilige - misschien deze die toegewezen werd aan de fraterniteit waar hun zoon/dochter verblijft - laat het me gerust weten.
Tijdens de week komen de jongens- en meisjeshuizen elk 2 dagen samen, om met gebed, getuigenissen, sketches, liedjes, video’s, enz uiting te geven aan hun liefde en dankbaarheid voor de JA van Moeder Elvira destijds; “alles”in het teken van deze thema’s. Diepgaande dagen, waarbij het ook niet ontbreekt aan vreugde en humor; dagen die de jongeren moed geven om door te gaan!! Die de jongeren die hun weg nog maar net begonnen zijn, laten zien wat de toekomst voor henzelf brengen mag…
Echt heel mooie, diepe, aangrijpende dagen, waarin de oprechte vriendschap die men beleeft in de Gemeenschap sterk tot uiting komt. Nota: ik had het immense geschenk gekregen van de Zusters dat ik alles via live streaming op mijn laptop kon volgen; en ik zal mijn uiterste best doen om het verslag over deze bijzondere dagen vlot vertaald op onze pagina’s te brengen.
We wensen jullie allen een vreugdevolle start van het nieuwe jaar! En kijken vol verwachting naar jullie uit op onze volgende bijeenkomst op 15 februari!
onderricht:MAAK JIJ JE OOK KLEIN!
MAAK JIJ JE OOK KLEIN!
Wie is bang van een kind?
Onze God, de Almachtige, wordt met Kerstmis kind…
Hij maakt zich klein, arm en weerloos om onze angsten weg te nemen en ons te zeggen:
“ Streef toch niet naar menselijke roem of menselijke macht: maak jij je ook klein! Heb toch geen haast om groot te worden en machtig te zijn; en ook wanneer je groot zal zijn, blijf toch altijd kind in je hart, want zo zal je leren om je te verwonderen, om te glimlachen, om te vergeven, om te herbeginnen, om vertrouwen te hebben.”
Terug worden als kinderen, zoals Jezus ons zegt, is de hoofdtaak van het christelijk leven omdat onze God zich manifesteert aan de kleinen.
De christelijke rijpheid bestaat er precies in om als eenvoudige kinderen te zijn, die zich vol vertrouwen toevertrouwen in de armen van hun Vader.
De menselijke macht, het geweld, de ambities, de arrogantie, het willen opvallen, de superioriteit…..………het zijn allemaal leugenachtige houdingen, die verlegenheid, angst, eenzaamheid en hardheid maskeren.
Jezus zegt ons: “Wees als kinderen! Als jullie niet terug kind worden, zullen jullie niet in het Rijk Gods binnengaan….”.
In de grot van Betlehem moet je je hoofd bukken om binnen te kunnen, zo is het ook met de poort van het Paradijs: maak je klein en je zal gelukkig zijn! Je zal binnengaan in het Rijk Gods!”
Vragen tot reflectie:
- Kan ik met een concreet voorbeeld getuigen van de vreugde die vrijkomt als ik me klein maak?
- Kan ik met een concreet voorbeeld getuigen dat ik mezelf maskeer met een leugenachtige houding en vertellen welk een slecht gevoel dit teweeg brengt?
GELUKKIGE VERJAARDAG ELVIRA!! |
|
|
