 |
Kerstbijeenkomst in Oostenrijk! |
|
|
Bijeenkomst van ouders en families in Kleinfrauenhaid
Fraterniteit “Moeder van de Hoop”
15 december 2019
Ouders en families volgen het pad dat hun zonen en dochters in de Gemeenschap zijn begonnen, en zo verandert het hele gezin. Als ouders geïnteresseerd zijn in de weg van hun kinderen en ook weer op zoek gaan naar God, zo leert Moeder Elvira ons onvermoeibaar, dan zullen de kinderen gezond worden en de gezinnen zich in volle vertrouwen vernieuwen in Gods Liefde.
Dit jaar was onze Kerstbijeenkomst in Kleinfrauenhaid voor alle aanwezige families een stap in deze richting. Heel wat ouders en families - vooral uit Italië, maar ook uit Polen, Duitsland, Slowakije, Spanje en Engeland - zijn naar Oostenrijk afgereisd voor deze bijeenkomst. Gedurende deze twee dagen waren we allemaal verenigd door het gevoel deel uit te maken van een groot gezin, in geloof op weg met God. In zijn catechese op zaterdag gaf broeder Georg ons de opdracht om in de ochtend, bij het wakker worden, het volgende te zeggen: "Heer, hier ben ik, vandaag zal ik uw wil doen!".
Waar geloof groeit, keert het leven terug en waar we besluiten om na te denken, te spreken en goed te doen, daar keren we terug naar het vreugdevol zijn. De kerstbijeenkomst werd beleefd in deze geest en vreugde. De jongens van het huis hebben alles met een enorme inzet voorbereid en de ouders en familieleden brachten veel liefde en goede wil mee. De impulsen van broeder Georg en padré Achim gaven ons kracht en oriëntatie en de presentaties van de jongens gaven ons de pure vreugde van het leven in het Cenacolo: een leuk fotografisch overzicht van het jaar, een prachtige uitvoering door het koor van kerstliederen uit heel Europa of door de competente Schuhplattler aan het slot van de bijeenkomst. De jongens in de keuken stroopten hun mouwen op om overheerlijk eten te maken voor ons en ook de muzikanten hadden heel intens de muziek voorbereid zodat het gebed en de gezangen in de kapel de harten mochten raken.
Zo ontstond de juiste omkadering voor gesprekken tussen de jongens en hun families, gesprekken die bijzonder waardevol zijn bij de ontmoetingen met hun ouders. Veel van wat eerder in de harten was voorbereid, kon nu worden gezegd en gedeeld. De zondagmiddag was het tijd om afscheid te nemen, maar de stappen van verzoening tijdens deze ontmoeting waren al heel zichtbaar in de talrijke, lange knuffels. Zeven seconden, zegt moeder Elvira, we moeten onze ouders zeven seconden omarmen om onze genegenheid en wederzijdse acceptatie opnieuw te voelen.
Deze ontmoeting met de ouders is goed geweest voor ons allemaal, het raakte ons en verrijkte ons. Hiervoor danken we de Heer en alle betrokken families, en niet in het minst onze lieve Moeder Elvira, omdat haar moed en vertrouwen in God de weg heeft geopend voor de verzoening die we samen doormaken in onze Gemeenschap. Dankjewel, dankjewel, dankjewel!
GETUIGENISSEN
Bij de ontmoeting met mijn ouders was ik zeer ontroerd om hen blij, gelukkig en vooral in vrede te zien voor de weg die ik aan het afleggen ben en ik ben verbaasd over alles wat ze voor mij doen, ondanks al het kwaad dat ik hen heb aangedaan, maar nu wil ik herboren worden en ga ik samen met hen op weg naar een nieuw leven."
Luca
"Het was een sterke ervaring voor mij, omdat ik zag hoeveel er de afgelopen maanden is veranderd. Ik vond het leuk om met mijn familie te praten en ik voelde veel meer liefde en vrede dan vroeger. Ik zag hoe opgelucht mijn ouders waren door het feit dat ik beter ben, maar ik heb ook gezien waar ik nog verder aan mezelf moet werken."
Kristof
(FOTO RECHTS )05 "Ik ben de Gemeenschap erg dankbaar voor deze bijeenkomst, omdat ik bij elke bijeenkomst voel dat ik me vrijer voel bij mijn familie. Ik heb een leuk familiemoment met ze gehad - wat ik nog nooit eerder had meegemaakt - en ik ben enorm blij omdat we echt een nieuwe familie aan het worden zijn!”
Fabian F.
"Na een paar maanden kon ik mijn ouders opnieuw zien en het was een sterk moment, want ik wist niet hoe ik ze zou terugzien: boos, blij, verdrietig… maar ik wist dat ik voor hen had gebeden en ik was vol hoop hen gelukkig te zien, en zo was het ook! Ik kon zien dat ze gelukkig waren, kon met hen praten over eenvoudige maar oprechte dingen en een liefde voelen tussen ons die, vóór ik in de Gemeenschap was, verloren was."
Gianmarco
"Het was een geweldig geschenk om mijn ouders en mijn broer te zien. Het was meer dan zes maanden geleden dat ik ze voor het laatst zag. Ze maakten een reis van 960 km om me te ontmoeten en toen ik ze omhelsde voelde ik een onbeschrijfelijke vreugde."
Gabriele