 |
Ouderbijeenkomst in Merksem! |
|
|
Oudergroep Merksem, 15 juni 2019
Dag iedereen,
De weken en maanden vliegen voorbij, en vorige zaterdag was het alweer onze laatste ouderbijeenkomst van dit werkjaar.
We waren slechts met een kleine groep aanwezig, maar dat hield ons niet tegen om er helemaal voor te gaan! Na het bidden van een Weesgegroet en het zingen van het lied “Rivestiti di Luce”, deelden we lief en leed met elkaar, alsook de laatste nieuwtjes:
• Christine en Pascal zijn het weekend vóór Pinksteren samen met zuster Annelies (zus van Christine) naar Saluzzo geweest en daar hebben ze niet alleen de 3 Belgische Zusters ontmoet (zr. Anna, zr. Sumi en zr. Judith) maar in het bijzonder Moeder Elvira, alsook don Stefano en don Massimo. Don Stefano steunt het project van Christine en Pascal om een “aanleunhuis” voor het Cenacolo in Merksem in te richten (zie homepage, grote aankondiging).
• Pascal geeft meer uitleg over dit project, waarvan we allen reeds een brief hebben ontvangen. En nu bidden voor de goddelijke Voorzienigheid en fondsen verzamelen.
• Voor de rest gaat het goed met de jongeren van de ouders die aanwezig waren. Geen noemenswaardige nieuwtjes.
We vervolgen het programma met de Eucharistieviering, voorgegaan door Pater Sylvain. De liturgie is die van de Heilige Drie-eenheid (spreuken 8, 22-31; Romeinen 5, 1-5; Johannes 16, 12-15).
In zijn homilie illustreert Pater Sylvain dat je de drie-eenheid vermoedelijk al hebt ervaren wanneer je met iemand anders een hechte vriendschapsband hebt, de som van de twee voelt aan als méér dan twee. Je hebt het gevoel dat je samen meer bent. Zo ook met de apostelen tijdens Pinksteren, ze ervaren tijdens hun samenzijn iets dat groter is dan de som van de aanwezigen.
Je wordt pas groter dan jezelf als je met anderen en God iets verwezenlijkt, niet als je dit alleen doet. De drie-eenheid: ik, jij en God.
Omdat een aantal mensen reeds na de lunch moesten vertrekken, namen we onmiddellijk na de Eucharistie de tijd om het onderricht van Moeder Elvira rustig te lezen. Helaas was er geen tijd meer om hier over in groep na te denken en ervaringen te delen. Het onderricht ‘In Gods projecten vertrouwen’ sloot wel goed aan met het project van het aanleunhuis.
Na de gebruikelijke lunch, waar we wat we meebrachten hebben gedeeld en we genoten van de lekkere tomatensoep met balletjes bereid door Pascal, was er nog de mogelijkheid voor diegenen die overbleven om de rozenkrans te bidden in de kapel.
Ja, onze dag verliep een beetje anders dan anders, maar toch was het een bijzonder mooie bijeenkomst.
We nodigen jullie allen uit om de brief ivm het Aanleunhuis in Antwerpen, alsook het Onderricht, aandachtig te lezen. En indien jullie vragen hebben, mogen jullie altijd contact opnemen met Pascal.
We wensen iedereen een heel mooie zomer toe! Wie naar het Feest van het Leven gaat half juli in Saluzzo, of naar een ander Festival (Jongerenfestival in Medjugorje bijvoorbeeld) nodigen we uit om mooie foto’s te maken, zodat we hierover kunnen delen met elkaar op onze eerstvolgende bijeenkomst die doorgaat op de derde zaterdag van september, op het gebruikelijke adres in Merksem.
Hartelijke groet van alle aanwezigen en het team van de Oudergroep!
onderricht: In Gods projecten vertrouwen - uit het boek Seguimi
In Gods projecten vertrouwen
De menselijke projecten (ook die van mij) hebben de neiging om uit te sluiten en zich op te sluiten, om de vrede van de “kerkhoven”, van de eenzaamheid te bereiken. De projecten van God daarentegen dwingen ons tot het nemen van risico’s, zij breiden onze horizonten uit.
Wanneer wij een weg inslaan, hebben wij allemaal projecten. Wij hebben projecten in ons hoofd en dat is goed. Maar we moeten opletten om niet alleen overtuigd te zijn van wat wij zélf plannen, wat wij zélf willen. Soms is dit te weinig in vergelijking met wat God ons wil geven.
Als je alleen volgens je eigen plan leeft, dan ben je al mislukt. Jou plannetje is soms een kooitje. Het is dus belangrijk dat je je bewust wordt van wat je in dit perspectief beleeft: “Ik vertrouw op God en zal niet mijn hele leven in een kooitje opgesloten blijven”
Mocht je naar een bron van zuiver goud gaan en zoveel mogen nemen als je maar wilt… zou je dan met een klein glaasje gaan? Er zijn mensen die bij de bron van gigantische rijkdom blijven: van waar leven, van werkelijke vrede, van veilige toekomst… en er slechts uit putten met een klein glaasje! Er zijn daarentegen jongeren die deze uitbreiden naar het verstand, het hart, naar bekwaamheid tot zelfgave. Hoe meer iemand zijn onthaal-bekwaamheid uitbreidt, des te meer zal die persoon met Gods vreugde vervuld worden.
Wie God vertrouwt, groeit in levenskwaliteit, in bekwaamheid en levenservaring, in diepte en levensschoonheid, in zekerheid en levensgrootsheid. Als je Gods liefde gehoorzaamt, dan word je een kanaal van liefde voor de anderen.
Als je de bekwaamheid hebt om een instrument in Gods handen te zijn om aan andere kinderen van God hoop te geven, als je het vertrouwen hebt, de liefde, het geduld om Gods plan te verwelkomen… denk je dat Hij dan niet aan jou denkt? Hoe kunnen wij denken dat, wanneer iemand genereus is, altruïst, wanneer iemand van het leven houdt en offers brengt om aan anderen vreugde te geven… dat God hem zou vergeten? Nee! Onze God geeft het honderdvoud van een glas water terug uit liefde. Omdat het goede dat wij hier op aarde doen, voor altijd het goede is!
Zonder het kruis is het niet waar dat je liefhebt. Zonder aan jouw onmiddellijke plannen te verzaken is het niet waar dat je liefhebt. En morgen zal je de vrouw, die haar leven geeft aan jou, die aan alles verzaakt om bij jou te zijn, ook niet liefhebben. Je zult ook je kinderen niet liefhebben die een glimlach, een woord verwachten… Als je geen tijd hebt voor de anderen omdat je altijd je kleine “projectjes” moet verwezenlijken, dan zal je eenzaam worden, alleen achterblijven, omdat je meer van de dingen houdt dan van de mensen.
De vrijheid is heilig, en God is in ons. Maar wij moeten die (vrijheid?) kunnen beheren, omdat Hij ons de vrijheid heeft gegeven om “ja” of “nee” te zeggen tegen het leven, om ja of nee te zeggen tegen de waarheid. Wij zijn dus vrij, maar deze vrijheid moet ons de gaven, die God aan iedereen geschonken heeft, maximaal helpen ontwikkelen, gaven die velen onder ons nog niet ten volle kennen.
God zegt u: “met Mij kan je wonderen verrichten”. Wonderen! En ik aanschouw die: overal waar ik ga, aanschouw ik het wonder van het leven. Dit is mijn dagelijkse ervaring, omdat wat wij meemaken niet enkel mijn eigen klein project is gebleven, neen, wij hebben ons aan het project van God toevertrouwd en overgegeven ; Hij die zijn kinderen kost wat kost wil redden.
Hoe zou een beperkte vrouw zoals ik, zwak, arm van verstand, arm van menselijke bekwaamheden, hebben kunnen bedenken dat deze weg zich zo zou openen? Ondenkbaar! Maar ik heb het geduld gehad om wat de Heer mij elke dag wees, te volgen, en zo is deze weg beetje bij beetje opengegaan, als wijdverspreide armen die de wereld omarmen. Denk eens aan de omvang van ons onthaalhuis dat het Cenacolo geworden is! Ik wist het niet, maar de Heer had zoveel waardering voor mij… zoveel vertrouwen in me, dat Hij mij zoveel wonderbaarlijke dingen heeft laten aanschouwen.
Door ons te kiezen heeft God ons een groot vertrouwen geschonken. Hij heeft mij gekozen en geroepen wetend dat ik een kleine mier was, wat een vertrouwen! Hij vertrouwt ons omdat Hij in ons gelooft en Hij weet wat Hij in ons hart, in onze intelligentie en in ons leven heeft gezaaid. Hij weet wat Hij heeft gezaaid en zegt dus: “vroeg of laat zal het groeien…” Met groot vertrouwen geeft God de kostbare juwelen die Hij in ons zaait, en vroeg of laat zullen jullie die zien en oogsten… en de vreugde zal jullie vervullen, ja de vreugde!
Onze volmaakte realisatie is God vertrouwen. Als je gitaar wil spelen moet je oefenen, als je een doel wil bereiken, dan moet je trainen. Als je God wil vertrouwen moet je ook in de existentiële omstandigheden oefenen om te geloven dat Hij is.
Jullie moeten jullie vertrouwen in God trainen. Ik die het zeg, heb een groot project voor mij zien ontwikkelen en ik weet niet hoe de voltooiing zal zijn, zeker zal het in de Hemel zijn. Maar hier op aarde hebben de werken van de Heer geen einde als we achter Hem blijven voortgaan en niet voor Hem. Als we voor de Heer gaan dan loopt het mis en alles valt in duigen; wij moeten Hem volgen, Hij is de Herder die ons voorgaat, wij moeten Hem gewoon volgen met zekerheid en vertrouwen.
(vertaald uit het boek "Seguimi" - pagina 29-32)
brief ivm het Aanleunhuis
Project aanleunhuis Cenacolo Pastorie Dam Mei 2019
Betreffende fondsen werven
Beste,
Als ex lid van de Gemeenschap Cenacolo ben ik sedert een achttal jaren contactpersoon voor het Cenacolo in België en medeverantwoordelijk voor de ouder- en exengroep die maandelijks in Merksem samenkomt.
De moeilijkheden van de exen die, nadat ze enkele jaren een intens gemeenschapsleven hebben beleefd, zich in de maatschappij terug moeten integreren zijn talrijk. Dit heb ik zelf ervaren.
Hun hernieuwde levenskracht, hun geloof en hun vele talenten gaan gepaard met een grote broosheid.
Zo werd het idee geboren om, zoals het in andere landen al bestaat, een huis te openen dat voor hen als tussenstap kan dienen opdat zij niet opgevangen moeten worden door hun ouders, maar zelfstandig zouden leren leven, trouw aan wat zij in het Cenacolo ontvingen in een gezonde omgeving, een thuis waar ze zich begrepen mogen weten.
Wij gingen met het voorstel naar onze Bisschop, Mgr. Johan Bonny, die dit project een warm hart toedraagt. Zo zijn wij in een ruime pastorie terechtgekomen in Antwerpen Noord. We wonen er met onze familie en hebben ruimte over in ons hart en in ons huis om broers en zussen te ontvangen.
Eind augustus wordt een eerste broer van het Cenacolo onthaald, hiervoor zijn er werken nodig om het tweede verdiep woonklaar te maken.
Er werd ondertussen contact genomen met een bedrijf dat de werken kan uitvoeren. De kostenraming valt op 20 à 30.000 euro.
De werken omvatten: het inrichten van een sanitaire ruimte, het plaatsen van een trap, een mezzanine, gyprocwanden, veluxen en de centrale verwarming voor heel het tweede verdiep en de mezzanine.
De pastorie is eigendom van de parochie die geen financiële middelen ter beschikking heeft, daarom vertrouwen wij dit project toe aan de Goddelijke Voorzienigheid op voorspraak van Sint Jozef.
We krijgen de toestemming van don Stefano, verantwoordelijke van het Cenacolo, om giften te ontvangen om dit project mogelijk te maken.
Indien u ons wil steunen kunt u een gift storten op rekeningnummer BE97 7330 3974 2849
Op naam DEK-ANTW-OLV-N VZW
met vermelding van CENACOLO PASTORIJ DAM
Mocht u nog vragen hebben dan kunt u ons contacteren op nr +32476275010 of via email Dit E-mail adres wordt beschermd tegen spambots. U moet JavaScript geactiveerd hebben om het te kunnen zien.
.
Dank voor uw milde steun.
Pascal en Christine Humblet
Lange Lobroekstraat 163
2060 Antwerpen
Voor meer informaties over het Cenacolo: http://www.comunitacenacolo.it/nl
