 |
Nieuws uit Liberia! |
|
|
Heilige Josephine Bakhita-missie
6 september 2018
“Enkel voor mezelf leven zou me niets opleveren. Maar als ik mezelf aan anderen kan geven, ontvang ik een immense vreugde "
(Uit het dagboek van Nicola)
Liefste moeder Elvira en jullie allemaal,
Vanuit het regenachtige Liberia komen we naar jullie toe om vol vreugde te delen over alles wat we hier de laatste tijd hebben meegemaakt.
In dit land zijn er twee seizoenen: het droge en het regenseizoen; als je bedenkt dat Liberia één van die landen is waar de meeste hoeveelheid regen per jaar valt, en dat dit gebeurt in een periode van zes maanden, want tijdens het droge seizoen valt er absoluut geen regen, dan kun je je de hoeveelheid water dat op dit moment naar beneden komt wel voorstellen ... Elke dag zijn het enorme stortbuien!!!
Dit alles is een zegen maar ook een kruis, in het bijzonder voor al die arme mensen die in erbarmelijke omstandigheden wonen in de barakken en wiens huizen op dit moment volgelopen zijn met water en modder. We vertrouwen hen toe aan jullie gebeden.
Een paar dagen geleden vierden we het huwelijk van Marlon en Gabriella met een ontroerende, aangrijpende Mis in het Heiligdom. In de ochtend regende het veel, maar we baden vol geloof en vroegen om het geschenk van de zon. Onze Lieve Vrouw heeft onze gebeden verhoord: we zagen hoe de zwarte wolken opzijgeschoven werden als een gordijn en daarachter verscheen een stralende blauwe hemel! Wat houdt Onze Hemelse Moeder zielsveel van ons!!!
Om 10u30 vertrokken we in processie met het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima en het beeld van Sint-Jozef dat Moeder Elvira aan Marlon en Gabriella heeft geschonken ter gelegenheid van hun huwelijk.
We bereikten het Heiligdom dat feestelijk versierd was met heel veel ballonnen en uit stof gemaakte strikken, en om 11 uur ging onze dierbare vriend pater Ambrosius ons voor in de Mis.
Beetje bij beetje sloten ook onze buren zich bij ons aan en vol vreugde juichten en klapten ze in hun handen, terwijl Marlon en Gabriella hun “jawoord” nogmaals uitspraken voor elkaar. Wederom waren de Liberianen, met hun vreugde en spontaniteit, onze leermeesters des levens: door met hen te leven, leren wij om wat vrijer te zijn… een beetje minder serieus!
Na de Mis hebben we iedereen op onze school uitgenodigd en een korte video van de bruiloft in Italië getoond; buren en vrienden waren zeer geïnteresseerd en zo blij om verschillende missionarissen terug te zien die de laatste jaren hier in Liberia zijn geweest.
Na de video hebben we een heerlijk bord rijst gedeeld met elkaar en daarna ... niet te missen: muziek en dans!
Het was zo fijn dat we dankzij de Voorzienigheid contact konden opnemen met een ijscrème-verkoper die met zijn kar op één van de markten van Monrovia staat, en zodoende konden we onze vrienden ook een heerlijk dessert aanbieden!
We zijn dankbaar dat oom Riccardo ons opgezocht heeft tijdens deze twee weken; hij is een missionaris die bijna vier jaar bij ons in Liberia heeft gewoond. Hij verliet enige tijd geleden de Gemeenschap, maar het was zijn grote wens om nog eens terug te keren om zijn Liberiaanse vrienden en vooral de kinderen nog een dikke knuffel te kunnen geven.
Het is moeilijk om de vreugde van onze "jongens en meisjes" in woorden te beschrijven: wat een emoties voor hen om iemand terug te zien die zoveel van hen heeft gehouden en nog steeds van hen houdt, wat een vreugde dat hij hier opnieuw enkele dagen verbleef!
Tijdens deze weken waren ook Angel en Sonia hier in Liberia met hun kinderen: een Spaans gezin en heel goeie vrienden die voor ons en voor onze missie een kostbaar geschenk zijn. Zij waren de getuigen bij het huwelijk van Marlon en Gabriella in Italië en het was prachtig dat ze ook naast hen konden staan bij de “Afrikaanse huwelijksplechtigheid”.
Maar het leven hier op de missie gaat alsmaar door, en dus maakten we ons na het huwelijk al meteen klaar voor de start van de school.
Vorige maandag opende de "Heilige Josephine Bakhita School" opnieuw haar deuren en onze docenten, Eliza en Anita, zijn onmiddellijk gestart met de lessen, hierbij trouw geholpen door onze tantes en Zusters. Ook al is het hebben van een school op de missiepost zelf een grote uitdaging, we zijn er ons ook meer en meer van bewust dat het een geweldig geschenk is omdat we onze kinderen op de voet kunnen volgen en hen een goede opleiding kunnen bieden.
Ook onze oudere jongens en meisjes hebben de lessen hervat en zullen, zoals vorig jaar, naar de parochieschool gaan. We zijn blij omdat het een gezonde omgeving is en de professoren echt een inspanning doen om aanwezig te zijn en goed les te geven.
We danken jullie hartelijk voor alle ontvangen Voorzienigheid in deze periode, voor alle vrienden en weldoeners die ons hebben geholpen om uniformen, schoenen en al het schoolmateriaal te kopen.
Wij danken oprecht iedereen die met ons op pad gaat en ons steunt, DANKJEWEL voor jullie warme en genereuze hart!
Dankjewel, Moeder Elvira, omdat u altijd een vrouw bent geweest die in staat was te luisteren naar de inzichten die de Heilige Geest in het hart van de mensen om u heen legt; dankjewel omdat je naar Nicola hebt geluisterd en waardoor onze missies zijn geboren; dankjewel omdat je de uitnodiging van pater Adrian aanvaardde waardoor ons Afrikaanse avontuur begon!!!
Dankjewel dat jij bestaat, liefste Moeder!!!
We dragen je in onze harten en onze gebeden: het is ontroerend om te zien hoe kinderen zich altijd op een heel speciale manier de zieken en zij die aan ons werden toevertrouwd herinneren: we brengen jullie allemaal naar het Heiligdom van de "Koningin van de Vrede" opdat Zij jullie altijd mag omhelzen, begeleiden en beschermen.
We houden veel van jullie, OH!
Je Liberiaanse Familie