 |
Ouderbijeenkomst in Polen! |
|
|
Varsavia - Bielany 22-23 oktober 2016
Het Jaar van Barmhartigheid is bijna voorbij, maar dit belet ons niet om door te gaan met lof te brengen aan Gods Barmhartigheid. Dit jaar zijn we samengekomen in Warschau om er twee prachtige dagen van gebed, vriendschap en hoop mee te maken. Het thema van de retraite was: "Zalig zijn de Barmhartigen" en deze dagen hielpen ons om echt te beseffen hoezeer Gods grote Barmhartigheid aanwezig en werkzaam is in ons aller leven en in de gehele Gemeenschap. We waren heel talrijk: veel families en vrienden van de Gemeenschap die vanuit alle delen van Polen waren gekomen, jongens en meisjes van de fraterniteiten en ook enkele gewijde broeders uit Italië. Zij vertegenwoordigden onze priesters die dit jaar niet aanwezig konden zijn, maar langs deze weg hun hartelijke groeten overbrachten. Don Wacᴌaw, don Jan en P. Sᴌawek, die al jarenlang bevriend zijn met onze fraterniteiten in Polen, waren zoals altijd aanwezig!
De Heilige Mis werd voorgegaan door don Wacᴌaw. In zijn homilie sprak hij ons over de oneindige Barmhartigheid waarin onze Gemeenschap is gewikkeld: hij liet onze gedachten teruggaan naar alle angsten en spanningen die er in de wereld bestaan en hoe God de allerkleinsten kiest om het goede nieuws te verkondigen, zoals hij ook gedaan heeft met onze Moeder Elvira: ze had geen opleiding of diploma en toch belichaamde zij een levend geloof en de aanwezigheid van Christus en werd zij gekozen tot instrument om al die verloren levens naar Hem te brengen, naar de Barmhartige Jezus. Vandaag getuigen de vele "verrezen" jongeren - via hun weg in de Gemeenschap - van Gods vergiffenis; onder hen zijn er enkelen die Zijn oproep gehoord hebben en Hem gevolgd zijn. God houdt van ons met een geduldige en oprechte Liefde. Vol liefde begeleidt Hij ons leven, wij hoeven enkel ons hart open te stellen voor Zijn oneindige Barmhartigheid.
Vervolgens was het tijd voor de lunch die we samen hebben gedeeld. Dit is telkens een moment dat in eenvoud en vriendschap met elkaar beleefd wordt. Na de lunch hebben we het Kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid gebeden in de kapel, en stonden we "stil" voor een moment van Aanbidding waarin we alles aan Hem toevertrouwden. Het was een heel krachtig moment, want we konden dit doen in verbondenheid met onze Missiezusters van de Verrijzenis die elke dag samenkomen om te bidden voor Moeder Elvira en de hele Gemeenschap.
Daarna volgde de mooie getuigenis van broeder Hubert die ons heeft verteld over zijn missionaire ervaring met de kinderen in Mexico. Op dit moment is hij teruggekeerd naar Italië om zijn studies aan het Seminarie voort te zetten. Zijn woorden lieten ons zien hoe mooi dienstbaarheid aan de naaste is, waardoor men een instrument van Gods goedheid wordt voor de meest gekwetste en verlaten mensen. Hij getuigde hoe weldadig een verrezen leven is dat de oneindige Barmhartigheid teruggeeft dat het ontvangen heeft. Hij benadrukte ook hoezeer de kinderen je op een eenvoudige manier leren om te beminnen als jij je hart opent.
Na het avondmaal had een belangrijk moment plaats waarin de ouders de hoofdrol hadden: elke groep had een stukje voorbereid waarin geloof, hoop en Barmhartigheid tot uitdrukking kwamen. Het was ook een krachtig moment toen broeder Slaven ons uitnodigde om onze "buurman" te omarmen terwijl we tot 7 telden, zoals Moeder Elvira ons heeft geleerd, om elkaar op die manier iets meer te leren vergeven… om vervolgens onszelf te omarmen, zodat we onszelf vergeven en de liefde mogen voelen die God heeft voor ons leven.
De zondag zijn we gestart met zang en dans, het creëerde een sfeer van vriendschap en eenheid, welke ook de vrucht was van de vorige dag die we, al biddend, goed hadden beleefd. We hebben de Rozenkrans gebeden en broeder Hubert wees ons op het belang van Gods Woord: zo belangrijk dat dit ons dagelijks referentiepunt wordt. Hierna volgde de Aanbidding voor het Heilig Sacrament waarbij het gebed door de jongeren werd geleid: een gebed van dankbaarheid aan God, voor het teruggevonden leven, voor de verkregen genaden, voor de Gemeenschap en voor onze Moeder. Tijdens de Aanbidding stelden P. Sᴌawek en don Jan zich ter beschikking voor de biecht. Om deze retraite goed af te sluiten volgde dan het allerbelangrijkste moment: de Heilige Mis die voorgegaan werd door don Jan. In zijn homilie vertelde hij ons dat het heel belangrijk is om elke dag een levende relatie te hebben met Christus, want alleen dán kunnen we zijn navolgers worden en Licht zijn in de wereld.
Tenslotte heeft broeder Slaven, in ons aller naam, zijn dankbaarheid uitgesproken voor alles wat we in dit Bijzondere Jubeljaar van de Barmhartigheid hebben meegemaakt door middel van de pelgrimstochten, de Bijbelse Recital, de WJD en al die andere momenten waarin we met elkaar gedeeld en gewerkt hebben: allemaal kansen om één van hart en ziel te zijn en een grote Familie te vormen. We hebben nog veel mooie uitdagingen voor de boeg die we samen willen beleven in eenheid, in vriendschap, in liefde en in Barmhartigheid.