Gemeenschap Cenacolo - Officiële Nederlandstalige Site

In de geschiedenis van de Gemeenschap heeft de Heer gewild dat de eerste "arbeiders" die zich in deze "wijngaard" rondom Moeder Elvira verzamelden, de jongeren zelf waren: jongens en meisjes die, nadat ze via de gemeenschapsweg herboren waren tot leven, ervoor gekozen hebben om te "blijven", als vrijwilligers, om gratis terug te geven wat ze zelf hebben ontvangen, de hand uitstrekkend naar de noden van de armen die de Gemeenschap opvangt.
Vanaf de start heeft de Heer gewild dat de opgevangen mensen hier niet alleen zijn om te "ontvangen" maar dat ze, eenmaal herrezen tot nieuw leven, zelf hoofdrolspelers en instrumenten worden in de handen van God om te "geven", om het goede te vermenigvuldigen, om liefde ten geschenke te geven.

"Jullie hebben gratis ontvangen, geef gratis": diegenen die deze "roeping" tot vrijwillig zendingswerk horen, nadat ze heel ernstig en gedurende enkele jaren hun weg van persoonlijke verrijzenis hebben doorgemaakt, worden in de Gemeenschap "Dienaars van de Liefde" genoemd. Sommigen beleven deze "periode van geschenk en dienstverlening" gedurende enkele jaren, anderen een heel mensenleven. Het is dankzij hun vrijgevigheid dat de Fraterniteiten, de huizen, zich vermenigvuldigd hebben in verschillende landen, dat het hart van de Gemeenschap haar horizon in liefde heeft kunnen uitbreiden, dat de omhelzing van de Gemeenschap tot in de missies van Latijns-Amerika en Afrika is beland, in dienst van de jongeren en de straatkinderen.

We zijn de Heer dankbaar want in de wijze waarop Hij onze geschiedenis "ontwikkelt" komt de missie van onze dienstverlening helder naar voren: diegenen die we verwelkomd hebben, worden zelf hoofdrolspelers in de gave van het geven van zichzelf, in dienst van de naastenliefde.
Onze liefde moet in hen die het ontvangen het verlangen en de vreugde van het liefhebben en van het dienen "aansteken".
Zoals Moeder Elvira ons leert, "moeten we de Naastenliefde op pad laten gaan met de voeten van iedereen."

Onder de herboren jongeren zijn er die de oproep tot het christelijk gezin hebben ontdekt en die verlangen om dit te beleven binnen de gemeenschapscontext  als "Families die openstaan voor het Leven", die de deur van hun huis en hart niet enkel openstellen voor het opvangen van eigen "kinderen", maar ook voor die speciaal gekwetste broers en zussen die de menselijke en geestelijke warmte nodig hebben die alleen het christelijk gezin kan schenken.
Deze gezinnen delen voltijds en helemaal onbezoldigd het gemeenschapsleven, voor een paar jaar of voor het leven. Dit vanuit een vrije en verantwoorde keuze, meewerkend in verschillende verantwoordelijkheden en deelnemend aan verschillende momenten van gebed, werk en dienstverlening die zij in onze huizen beleven volgens de mogelijkheden van hun levensstaat.

De Gemeenschap steunt hun menselijke en christelijke weg, maar vervangt niet de fundamentele en onvervangbare, educatieve rol waartoe de ouders in de eerste instantie opgeroepen zijn ten aanzien van hun kinderen.

De aanwezigheid van het echtpaar, in verbondenheid hun kinderen, is een heldere en belangrijke getuigenis van hoop en vertrouwen in de toekomst voor iedereen die we verwelkomen, in het bijzonder voor die jongeren en kinderen die vaak net diep verwond zijn in de familierelaties, en het is een zichtbaar teken van de schoonheid en de vruchtbaarheid die de christelijke liefde aan het leven geeft.

In de afgelopen jaren hebben een aantal jonge mensen sterk de roep van God gevoeld om Hem te volgen en te dienen in dit werk, om "hun leven te geven voor hun vrienden ". Dit volgens het charisma van de Gemeenschap Cenacolo door middel van een radicalere keuze in het volgen van Jezus Christus, de evangelische deugden omhelzend van armoede, kuisheid, gehoorzaamheid, dienstbaarheid en liefde voor de armen, volgens de stijl van het leven in de Gemeenschap.

Hun broederlijk leven, gewijd aan het gebed, aan het broederlijke delen en aan de dienstverlening tot de armen, wil een levend en concreet teken zijn van de barmhartige Liefde die God in het bijzonder heeft voor hen die gemarginaliseerd en uitgesloten zijn.

Hun dienst is gericht op de menselijke en spirituele begeleiding, op het vreugdevol delen van het leven in dienstbaarheid, op de opvoeding en de menselijke, morele en geestelijke ontwikkeling van hen die verwelkomd zijn in de verschillende Fraterniteiten, opdat zijzelf hoofdrolspelers, getuigen, verkondigers en missionarissen worden van het bevrijdend heil van het Evangelie.

De religieuze familie van de Missiezusters van de Verrijzenis werd geboren in het charisma en de apostolische dienstbaarheid van de Gemeenschap Cenacolo. Ze is gevormd door vrouwen die opnieuw zijn opgestaan dankzij de ontmoeting met Christus. Dit gebeurde tijdens hun parcours in de Gemeenschap waarin ze de schoonheid en de kostbaarheid van het christelijk leven hebben teruggevonden, waarin ze de oproep van Jezus tot het toegewijde leven hebben gehoord om "hun leven te geven" aan Hem voor hun broeders en zusters, waarin ze de echtelijke vruchtbaarheid met Christus beleven en het moederschap van de naastenliefde tegenover de gewonde mensheid van onze tijd.
Ze komen uit verschillende landen en zijn momenteel aanwezig in Italië, Brazilië, Peru, Mexico en Liberia.

Zusters..
Ze maken ook levendig deel uit van de grote familie van de Gemeenschap Cenacolo. Ze beleven het charisma van het toegewijde leven, dat van een radicale keuze in het volgen van Christus en van de persoonlijk beleefde heiliging, hun religieuze geloften van armoede, kuisheid, gehoorzaamheid, dienstbaarheid en liefde voor de armen belijdend, ook getuigenis gevend door middel van het teken van het religieuze kleed en de sluier.
Ze zijn geroepen om het belang van het gebed, van de bezinning en van de aan God gegeven tijd te beleven en ervan te getuigen, om met aandrang de gave van zijn Barmhartigheid af te smeken, die de bron is van verrijzenis, van vreugde en van hoop voor de gekwetste mensheid.

Missionarissen...
Ze beleven het zendingswerk, hun hart verruimd tot een universele liefde die de wereld omarmt in een totale beschikbaarheid om te vertrekken om hun apostolaat te beleven in de missiewerken van de Gemeenschap Cenacolo; zichzelf gevend met gulheid en zonder enig voorbehoud naar de locaties toe waar Gods Voorzienigheid hen roept om te werken, vol verlangen om "de vreugde en de hoop van het Evangelie" naar allen te brengen.

...van de Verrijzenis
Het zijn verrezen vrouwen die in hun hart de wens dragen om te "rennen" voor de levens in de wereld, om de vreugde van de Verrezen Heer te verkondigen aan iedereen; ze beleven en getuigen over het enthousiasme van Hem ontmoet te hebben, over de schoonheid om met Hem getrouwd te zijn. Zij beleven het gemeenschapsleven en het apostolaat in een vreugdevolle onbezoldigde dienstverlening, als concreet teken van de Liefde van de Vader, die zich teder buigt naar de verloren mensen, om in liefde de verwondingen van de harten te genezen en waardigheid, waarde, hoop en vertrouwen terug te geven aan elk menselijk leven.

Er zijn vele vrienden, leken en gezinnen die de Cenacolo Gemeenschap volgen en regelmatig bezoeken in de verschillende landen waar ze aanwezig is. Ze passen de spiritualiteit, het dienstbetoon en de missie toe, terwijl ze in hun gewone omgeving, familie en werkomstandigheden blijven.
Velen van hen hebben dankzij de ontmoeting met de Gemeenschap de smaak van een levend geloof ontdekt of herontdekt, welke hen brengt tot intens gebed, oprechte bekering en liefdadigheidswerk.

Met een royale bereidheid en toewijding aan de dienstbaarheid van dit werk benutten zij hun menselijke, christelijke en professionele  capaciteiten en proberen in de wereld, daar waar ze wonen, evangelisch zuurdesem van getuigenis te zijn, met een bijzondere barmhartige blik naar de mensen in moeilijkheden.
Sommigen van hen willen een korte periode van het leven doorbrengen in de Fraterniteiten of de missies, terwijl ze met de jongens, de meisjes en de kinderen het gemeenschaps- en missieleven delen in al zijn aspecten, om zich in de hoogste mate te "voeden" met het charisma en zich te versterken in hun geloof.
Hun vriendschap en hun beschikbaarheid zijn een levendige, grote en concrete Voorzienigheid: Voorzienigheid van leven, van dienstbetoon, van hulp, van advies ...

Door het jaar heen ontmoeten ze elkaar op verschillende locaties waar ze tijdens gebedsmomenten delen met elkaar en groeien in het charisma van de gemeenschap. Dit gebeurt ook door middel van vormingsdagen, pelgrimstochten, missieavonden, getuigenissen...

Op sommige plaatsen zijn ze bijzonder actief in de organisatie en ondersteuning van diverse activiteiten  van de Gemeenschap, o.a. door middel van de organisatie van ambachtelijke tentoonstellingen, waar de producten die gemaakt zijn door de jongeren van onze huizen tentoongesteld worden. Ook via getuigenissen en bijeenkomsten in scholen en parochies en via musicals en recitals die gemaakt zijn door onze jongeren, met als grote wens aan velen de boodschap van hoop en licht in de Gemeenschap Cenacolo kenbaar te maken.

De Gemeenschap vraagt geen "toelage"​​ aan de families van de jongeren die gratis zijn opgevangen in de verschillende Fraterniteiten (huizen). Wat ze wel vraagt aan de ouders is een samenwerking die een concreet engagement inhoudt om een parallelle weg te gaan met hun kind via een gemeenschapstraject van vergiffenis, van verandering van leven, een parcours dat voor de families verloopt via de OUDERGROEPEN.
De ervaring van de afgelopen jaren heeft aangetoond dat de wedergeboorte van de jongere ook enorm afhangt van de inspanning die de ouders doen in het samen op weg gaan om te veranderen.
Moeder Elvira herhaalt hen dikwijls: "Bekeerde ouders, geredde kinderen".
De families van de opgevangen jongeren zijn een zodanig levend onderdeel van de Gemeenschap, dat zij voor hen, wekelijks, op verschillende plaatsen, Oudergroepen en wekelijkse/maandelijkse bijeenkomsten van gebed en onderling delen organiseert. Het zijn families die gekwetst en gesloten zijn door de angst en de pijn van het doorstane lijden met hun kind, maar velen van hen laten zich betrekken bij een serieuze weg van gebed, bekering en vergiffenis, die nadien een getuigenis van wedergeboorte wordt en een hulp bij het verwelkomen en opvangen van andere gekwetste families.
De Gemeenschap organiseert, in Italië, voor hen maandelijkse gemeenschapsbijeenkomsten met vorming, deze worden "Families in wedergeboorte" genoemd. Ze organiseert ook dagen van vriendschap, van gebed en van ontmoetingen met de kinderen en bedevaarten naar Maria-heiligdommen om hen te helpen in hun weg van bekering en van menselijke en christelijke volwassenheid.
In België en Nederland is alles iets meer kleinschalig. Op dit moment hebben wij een maandelijkse bijeenkomst, welke doorgaat in Merksem, vlakbij Antwerpen, in België. Deze beslaat een volledige dag, waarin er tijd is voor onthaal, onderling delen met elkaar, een onderricht, getuigenissen van hoop door jongeren en/of ouders, gebed en de eucharistieviering. Het middagmaal alsook de pauzemomenten brengen elke keer momenten van vreugde en delen met elkaar. Deze bijeenkomsten schenken de ouders moed om door te gaan en een parallelle weg te volgen zoals hun kinderen in de gemeenschap.

De verantwoordelijken van de Oudergroep, die instaan voor de intakegesprekken in België en Nederland zijn te bereiken op volgend telefoonnummer en/of e-mailadres voor de "eerste opvang" van de behoeftige families die hulp en advies vragen.

In veel gezinnen zien we Gods wonder: het Kruis van het gedrogeerde kind wordt vaak een reden van bezinning, van diepe bekering, van een hernieuwde vrede en harmonie in het gezin, van het herontdekken van de authentieke waarden van het leven.
Zelfs daar waar het kwaad de familie heeft verwond in de relatie tussen de ouders en de kinderen, weet Gods Liefde het Goede en het Licht tevoorschijn te halen!