 |
Bijzondere samenkomst in Merksem! |
|
|
Oudergroep Cenacolo
Merksem, 19 januari 2019
Dag iedereen,
Vorige zaterdag vond onze eerste ouderbijeenkomst van het nieuwe jaar plaats, en al was onze groep heel klein en de buitentemperaturen enorm laag, het ging er heel hartelijk aan toe! We mochten ook Zoé, de mama van Pascal verwelkomen, en Emily, het 5 weken “oude” dochtertje van Desirée! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochtertje, Desiréé en Kevin!!
Er was veel nieuws te delen: zo doet onder andere één van onze vaders nu een ervaring op van vier weken in de Gemeenschap en zal hij aanwezig zijn bij de viering van Moeder Elvira haar verjaardag in Saluzzo.
Greet heeft Enny geholpen op haar stand in Amersfoort (zie een voorgaand nieuwsberichtje). Er was veel interesse en hopelijk komen een aantal ouders van jongeren in nood in de toekomst bij het Cenacolo aankloppen.
Matthijs, de broer van Desirée en Robin, ontvangt zijn doopsel en vormsel binnen 2 weken in Oostenrijk. Ze zullen er allemaal bij zijn!
Een heel positief vervolg op de week van Getuigenissen in Brussel die plaatsvond begin oktober 2018: zeven jongeren en hun vaders gaan op 3 februari de fraterniteit in Hondeghem bezoeken.
Verder blijven we bidden voor alle intenties die ons in groot vertrouwen werden toevertrouwd!
Na de verwelkoming en een eerste moment van delen, zijn we gestart met het inoefenen van een nieuw lied. En vervolgens was het tijd voor de eucharistieviering, voorgegaan door Pater Sylvain. De liturgie is die van de zondag (Jesaja 62, 1-5; Korintiërs 12, 4-11; Johannes 2, 1-12). In de homilie legt pater Sylvain uit dat dit allemaal vreugdevolle lezingen zijn. In het evangelie zegt Maria: “Doet wat Hij u zeggen zal” en daarmee stelt Ze zich opnieuw in dienst van God zoals in de openbaring. We moeten leren komen tot wat God met ons wilt. Ik moet mijn water (leven) aanbieden aan God en Hij gaat er vreugde (wijn = feestvreugde) van maken. Mijn opdracht is bidden dat ik in de liefde van God kan komen en helemaal ten dienste van de anderen mag staan.
Na de eucharistie werken we aan een verrassing ter gelegenheid van de verjaardag van Moeder Elvira morgen. Iedereen draagt zijn steentje bij en mag zijn creativiteit loslaten en het resultaat mag gezien worden. [zie foto’s] De foto’s worden met onze wensen naar Italië gezonden!
Na de gebruikelijke lunch, waar we datgene dat we meebrachten hebben gedeeld met elkaar en genoten hebben van de lekkere soep bereid door Sabine, trokken we, genietend van de zon, naar de Mariagrot en het park voor de Rozenkrans die we al wandelend hebben gebeden.
Nadien volgt een onderricht van Moeder Elvira, ‘Laat ons altijd bij Jezus beginnen’. In dit onderricht mogen we leren hoe belangrijk het is om vanuit Jezus te beginnen, op elk moment van de dag. Indien we alles vanuit onze eigen kracht willen doen, ontdekken we dat er veel mislukt, of dat we “verlamd” geraken, niet verder komen.
Na het beluisteren van het onderricht mogen we ons bezinnen over de tekst aan de hand van de volgende vragen:
• Wat motiveert mijn doen en laten? Betrek ik Jezus hierbij?
• Hoe ga ik om met vernederingen?
• Wat is die vreugde voor mij , waar komt die vandaan?
• Als er vernedering of vreugde komt, waar is Jezus dan?
Het volledige onderricht kan je onderaan dit artikel lezen.
En dan is het alweer tijd om onze bijeenkomst af te sluiten… een heel bijzondere, daar we zowel in ons knutselwerk als in ons gebed met onze gedachten bij Moeder Elvira waren; we danken de Heer en Maria voor de 82° verjaardag van onze lieve moeder! Voor alles wat zij gegeven heeft en nog steeds geeft aan liefde voor ieder van ons!
We hopen jullie allen voltallig terug te zien in februari, op de derde zaterdag van de maand!
ONDERRICHT 19 januari - Laat ons altijd bij Jezus beginnen
Laat ons altijd bij Jezus beginnen
Ik besef dat er altijd een beetje angst is als we vanuit onszelf beginnen. Ook al gaat het over iets goeds en moois dat we hebben bedacht. De Heilige Paulus, voordat hij de Heer ontmoette, dacht dat het goed was de Christenen te vervolgen en in de gevangenis te werpen. Daarna besefte hij dat er een strijd in hem aan de gang was: “Ik zie het goede dat ik zou willen doen en doe het slechte dat ik niet wil doen”. Wij zouden deze strijd nooit uit het oog mogen verliezen.
Ondertussen kennen wij Jezus een beetje beter. Ik besef dat mijn keuzes, de “Ja woorden” die ik moet uitspreken, de offers die ik moet brengen, de kracht en de moed om dingen te doen… als ik vanuit mezelf vertrek, dan mislukt het allemaal. Ik begin te denken en na te denken… en omdat ik vanuit mezelf vertrek zijn de beperkingen zo talrijk en zo groot dat ik geen stap voorruit durf te zetten.
Als ik daarentegen vanuit Jezus vertrek, dan is er ook die strijd tussen het goede dat ik me geroepen voel te doen en de angst die me bijna “nee” doet zeggen omdat ik denk dat ik toch zal mislukken. Maar als ik vanuit Hem vertrek, dan is er zo’n bron van nieuwigheid dat mijn beperkingen, mijn schaduwen, mijn mislukkingen, mijn droefheid, mijn angst in een bron van nieuwigheid kan veranderd worden als ik vanuit Jezus vertrek.
Als je vanuit jezelf vertrekt, dan is het alsof je ontworteld bent en het doet je pijn en je bent bang. Maar als je zegt “in ieder geval ga ik in de naam van Jezus, ik ga omdat ik weet dat Hij mij voorgaat en dat er voor Hem niets onmogelijk is”, als wij vanuit Hem vertrekken, dan wordt alles mogelijk en alles, ook het meest negatieve wordt naar het positieve omgevormd.
Ons leven als toegewijde mensen is zoals dat van jullie, met licht en donker, met momenten van enthousiasme en momenten van moedeloosheid, met hoogtes en laagtes.
Het unieke privilege is dat de Heilige Geest ons heeft doen beseffen dat Jezus gepasseerd is en dat Hij ons “Volg Mij” toeriep, en wij “Ja” hebben gezegd.
We hebben zovele dingen losgelaten, niet voor één jaar, twee, vijf of tien jaar… Het is een wonder: wij arme schepselen, zo onevenwichtig, zo broos, zo laag, zo onzeker, we spenderen ons leven om het belangrijkste te doen: “beminnend dienen”. Iets wonderbaars, dat is het mirakel.
Er is een grote rem, jullie moeten opletten, ook jullie die willen trouwen. Er is een giftige slang die zegt: “ik ga uit met dat meisje omdat ik er zin in heb (mi piace) Een jongen die serieus wil zijn zou nooit zo mogen spreken. Nooit “omdat dat meisje leuk is”; een spel is leuk, een voorstelling, een vakantie, de Sinkse foor is leuk, en wanneer je het niet meer leuk vindt, dan stop je ermee en zoek je iets anders.
De giftige slang die in je denken kan komen, “fluistert” je toe: “als ik haar niet meer leuk vind, dan kan ik toch scheiden”. Zie, dit is héél erg. Een jongen die beslist om te trouwen moet nederig worden, heel nederig, met zovele vernederingen elke dag. Zonder vernederingen kan je het niet weten; de school om nederig te worden zijn de dagelijkse vernederingen die je niet weigert, die je in stilte aanvaardt, die je incasseert en offert aan de Heer.
De keuze van het huwelijk moeten jullie goed overwegen en de school van de nederigheid, de school van het gebed, de school van de waarheid volgen. Dit betekent dat jullie je tot de roeping van het huwelijk voorbereiden.
Humm, héhé, weet je, dit is het mooiste ding ter wereld, een groot vertrouwen dat God ons heeft gegeven. Zoals deze die Hij mij gaf toen Hij mij koos en riep ondanks dat Hij wist wat voor een kleine mier ik was. Hij geeft ons vertrouwen omdat Hij in ons gelooft, en omdat Hij weet wat in ons hart, in ons verstand, in ons leeft. Hij weet wat Hij gezaaid heeft en weet dat het zal groeien… en groeien…
Met het vertrouwen dat God ons geeft, zullen die kostbare juwelen die Hij in ons heeft gelegd vroeg of laat groeien, jullie zullen ze zien en oogsten en de vreugde zal jullie kleed worden, de vreugde!
- Wat motiveert mijn doen en laten? Betrek ik Jezus hierbij?
- Hoe ga ik om met vernederingen?
- Wat is die vreugde voor mij, waar komt ze vandaan?
- Als er vernedering of vreugde komt, waar is Jezus dan?
MOEDER ELVIRA IS JARIG |
|
|
