 |
Retraite van de Toegewijde Zusters en Broeders |
|
|
"Kom, Heilige Geest, zend ons een lichtstraal uit de hemel ..."
RETRAITE VAN DE TOEGEWIJDEN IN VOORBEREIDING NAAR PINKSTEREN
Pagno, Vormingshuis.
Van 7 tot 12 mei 2018
Officieel begon de retraite op maandag, maar “rustig” zodat Don Massimo “op tijd” terug kon komen uit Engeland en Don Ivan uit Kroatië.
Tijdens het gebed werd er ook bijzonder gedacht aan onze afwezige broeders en zusters, aan don Massimo March,i bij het sterfbed van zijn vader, aan broeder Luco, weerhouden door zijn revalidatie, en aan alle broeders en zusters die hun apostolaat in de missies uitvoeren.
Ook dit jaar waren we voor onze retraite te gast in het Vormingshuis van Pagno, te midden van een multi-kleurrijke natuur, rustgevende groene gazons, en mooie azalea's die beetje bij beetje hun plek aan de koninginnen van de tuin, de majestueuze rozen, hebben moeten prijsgeven.
Dankzij nieuwe technologieën was het ook mogelijk voor Moeder Elvira en de zusters die haar dagelijks omringen, die bij haar in het appartement wonen, om virtueel deel te nemen aan de verschillende catecheses en getuigenissen vanuit de zaal Peter en Paulus en de Eucharistische Aanbidding vanuit de grote zaal van de zusters .
De verschillende bijeenkomsten gingen door op verschillende locaties die speciaal voor de retraite waren gecreëerd. Omdat we heel talrijk waren, werden er twee missen tegelijkertijd gevierd, één in de kapel van de broeders en de andere in de hal van de zusters om ook Moeder Elvira meer ruimte te geven om te bewegen en te wandelen.
De bibliotheek waar de broeders studeren werd omgevormd tot een kapel voor de Liturgie van de Uren, persoonlijke aanbidding en voor de vieringen van de heilige Mis.
De retraite werd geopend met een inleidende toespraak van Vader Stefano over het belang van het luisteren naar en het zich openen voor de Heilige Geest, om vrienden van God te zijn.
Uitgaande van een aantal passages van de Schrift heeft Vader Francesco Peyron ons in de ochtend gevoed met enkele catecheses: deze hielpen ons eerst om binnen te treden in een sfeer van stilte, en vervolgens om ons te verdiepen in de kenmerken van het gewijde leven aan de hand van het Lijden en de Verrijzenis van Jezus.
In de namiddag was er de nieuwe Apostolische Exhortatie van paus Franciscus "Gaudete et Exsultate" over de oproep tot heiligheid in de hedendaagse wereld, om duidelijkheid te brengen over de verschillende interventies van broers en zussen, te beginnen met hun persoonlijke en maatschappelijke ervaring, na een algemene presentatie van Don Andrea die het moment van onderling delen opende.
Maar het hart van de retraite was zoals altijd Moeder Elvira: ontroerende en doordringende video’s, daterend van enkele interventies van ons Toegewijden aan de Certosa di Pesio, waar we elk jaar te gast waren bij Vader Francesco, om er onze retraite te houden. Ook de audio’s, die gebruikt werden tijdens de Eucharistische Aanbidding, met veel zorg gekozen door onze zusjes van de typografie, hebben onze retraite geïntegreerd en geleid.
We kunnen eerlijk zeggen dat, ook al is Moeder Elvira niet langer fysiek aanwezig onder ons, ze dit spiritueel heel sterk is. Sterker nog, haar woorden lijken vandaag nog kostbaarder en directer tot ieder van ons gericht. Haar aanwezigheid wordt tijdens de Mis altijd enorm gewaardeerd door ons allemaal: haar glimlach, haar vreugde, de knuffels die ze geeft, haar soms onzekere pasjes en haar sprongetjes, dit alles vervulde onze harten met vreugde.
Het moment van Aanbidding van het Kruis tijdens het Uur van Barmhartigheid van de donderdag was heel krachtig. Beginnend met hoofdstuk 3 van "Gaudete et exsultate" waarin “Jezus in alle eenvoud heeft uitgelegd wat het betekent om heiligen te zijn. Dat deed Hij toen Hij ons de zaligsprekingen naliet. Ze zijn als de identiteitskaart van de christen “. Vader Stefano riep de hulp van Moeder Elvira in om een gelukzalige te “vissen” voor ieder van ons. Met tranen, schuldbelijdenissen en dankzeggingen kon iedereen zijn eigen beleving in gebed uitspreken tegenover deze gelukzalige alsook een speciaal woord van dank aan Moeder Elvira.
Wij danken met heel ons hart Vader Francesco voor zijn trouwe aanwezigheid op onze retraite, Vader Stefano en onze priesters voor de verkregen rijkdom langsheen het Woord dat wij ontvangen hebben tijdens de homilieën, onze meisjes die zowel voor de keuken als voor het schoonmaken van het huis en de was hebben gezorgd: zo gaven zij ons de kans om ons los te maken van de dagelijkse verplichtingen om ons volledig toe te wijden aan deze dagen van gebed en reflectie.
Ook bijzonder danken we alle jongens en meisjes van de Gemeenschap die ons gesteund hebben met hun gebed en ook dank aan de vrienden die Voorzienigheid zijn geweest voor ons waardoor we deze retraite goed hebben kunnen beleven. 
Maar onze allergrootste dank gaat uit naar onze lieve Moeder Elvira, die met het offeren van haar leven voor ons nog steeds doorgaat om ons te leiden en te steunen, terwijl ze haar kruis draagt met grote waardigheid, nederigheid en geduld, en zij op die manier, en zoals zij altijd gedaan heeft, ons de wijze en de te volgen weg toont om een authentieke heiligheid te beleven.
"Ik zou graag alle onbekende of vergeten vrouwen willen herdenken die, elk op hun eigen manier, families en gemeenschappen hebben gesteund en getransformeerd met de kracht van hun getuigenis. Dit zou iedereen moeten inspireren en aanmoedigen om zichzelf te geven, om te groeien naar dat unieke project dat God voor hem of haar in alle eeuwigheid heeft gewenst" (Gaudete et exsultate n.12-13).
De Missiezusters van de Verrijzenis, priesters en toegewijde broeders van de Gemeenschap Cenacolo.