 |
Ouderbijeenkomst! |
|
|
Ouderbijeenkomst
Merksem, zaterdag 17 februari 2018
Dag iedereen, hier zijn we weer met een “verslag” van onze laatste ouderbijeenkomst. We waren met 20 aanwezigen, ouders, jongeren en leden van de gemeenschap “Dag Broer, Dag Zus” waar onze bijeenkomst telkens doorgaat.
Na een hartelijke verwelkoming zijn we ons programma begonnen met de eucharistieviering, met Pater Sylvain als voorganger. De titel van de viering was: “Waar is God in ons leven?”
In de homilie gebruikte Pater Sylvain het voorbeeld van Noach die midden op het platteland een boot begint te bouwen omdat God het hem gevraagd heeft en Noach vertrouwen heeft in de wil van God. 
De lezingen en het evangelie gaan in op het herstellen van de harmonie tussen God en de mensen. Dat de mensen terug in harmonie leven met de stem van hun geweten en met de natuur (de dieren van de ark). Als ouders worden we ook geroepen om mee te groeien in dat vertrouwen in God. Ons ja woord is belangrijk zodat we ook harmonie scheppen met de mensen rondom ons.
Na de viering volgde het onderricht. Pascal besprak een onderricht van Don Stefano over onze innerlijke genezing en over het zich kunnen verzoenen met wat er gebeurd is in onze kindertijd. Na het onderricht werd in kleine groepjes gedeeld over datgene dat ons geraakt had. Ditmaal waren er geen specifieke vragen ter reflectie, maar het delen ging heel diep. (nota: het complete onderricht is onderaan dit artikel te lezen)
Vervolgens was het alweer tijd voor het middagmaal waar we met zijn allen deelden wat we hadden meegebracht. En Pascale heeft ons verwend met een heerlijke rode bietensoep.
Genietend van het stralend weer, trokken we naar de Mariagrot en het park om er de Rozenkrans te bidden. Op dat moment droegen we ook alle gebedsintenties mee, ook van hen die er niet bij konden zijn vandaag.
Nadien volgde er nog een tijd van reflectie. Met het begin van de Vasten bespraken we in groep hoe ieder van ons het vlammetje dat we vandaag hadden aangestoken, zullen onderhouden. We deelden onze goede voornemens in de groep.
Er waren ook enkele bijzondere mededelingen:
- Pascal zal met Pater Sylvain nagaan of aan diegenen die het wensen, de mogelijkheid tot biechten kan aangeboden worden bij de volgende vergadering.
- Laurence en Emmanuel zijn met de priester van hun parochie en met Pascal bezig om in de week van 1 tot 5 oktober getuigenissen van/over het Cenacolo in scholen en op de parochie te brengen. Franco (nvdr: verantwoordelijke jongensfraterniteit in Lourdes/Frankrijk) en een groep franstalige jongeren van het Cenacolo zullen overkomen om te getuigen. Meer info volgt later.
Tot zover alle nieuws van deze bijeenkomst die intens, deugddoend en hartverwarmend was. Vol moed en enthousiasme zijn we weer huiswaarts gekeerd, wetende dat we elkaar mogen en kunnen steunen. We vertrouwen onze “groep” en ieder van jullie die dit hier leest toe aan de Liefde van God, Jezus en Maria. Mogen we allen een mooie weg naar Pasen doormaken!
Tot volgende keer, op 17 maart 2018! We heten jullie nu al van harte welkom!!!
Onderricht: Verzoening met het kind in ons – deel 1
Verzoening met het kind in ons – deel 1
Als jullie kinderen hun hart openen, vraag ik hen soms: “ Maar heeft je moeder of vader dan niet beseft dat je met die dingen zat?”
En dan is hun antwoord vaak: “Nee, ze beseften het niet”.
Als je gekwetst bent, je niet goed voelt, lijdt, ... verlang je misschien dat de andere hier weet van heeft, misschien doe je iets om hem of haar te doen verstaan dat het je niet goed gaat! Neem je bepaalde gedragingen aan die de andere wakker kunnen schudden of zo…
Denk eens terug aan jullie kinderen onder die optiek…..
En denk ook eens terug aan jullie eigen kindertijd en jullie eigen ouders onder die optiek.
Ook zij hebben soms niet gezien….. niet gezien dat je jaloers aan het worden was, dat je je helemaal afsloot en over iedereen begon te oordelen, dat je vol woede of haat zat, dat de angst binnenin je alsmaar groter werd en je er niet meer overheen kon…….kwetsuren die niet genezen geraakten.
Die kwetsuren worden dan motief om te vluchten.
Of ze worden motief om wraak te nemen op diegene die je gekwetst heeft .
Wraak nemen door jezelf te pijnigen.
Ik doe mezelf pijn om de andere pijn te doen, om het de andere betaald te zetten.
Of de kwetsuren worden de weg waarlangs je gaat zoeken naar oplossingen die de pijn kunnen verdoven, kalmeren….. bijvoorbeeld drank , psychofarmaca of slaapmiddelen, maar als de onderliggende kwetsuur niet geneest, heb je daar steeds meer van nodig!
Ook drugs geven je een tijdelijk schijnbaar welbevinden, maar uiteindelijk zijn het allemaal vluchtwegen!
De kwetsuren worden zo open deuren waardoor ook slechte dingen gemakkelijk naar binnen kunnen.
Daarom is het zo belangrijk dat jullie kinderen en jullie zelf een helder zicht hebben op jullie kwetsuren, niet om te verzinken in zelfmedelijden of om te lijden omwille van het lijden zelf, maar om te genezen.
Als je ze goed in zicht hebt, weet je ook aan wie je ze moet toevertrouwen…. aan de Barmhartigheid van de Heer! De Heer passeert in deze kwetsuren!!!!
Kwetsuren kunnen de poort zijn waarlangs het kwade binnengeraakt, maar als je ze kent en kunt benoemen, kunnen ze evengoed een plaats zijn langswaar de Barmhartigheid van Christus binnenkomt! Het wordt een uitgelezen plaats om Christus te kunnen ontmoeten, wat anders misschien niet gebeurd zou zijn.
Wij ervaren dat in de Gemeenschap en we zien dat ook bij jullie…… wie een weg aflegt met de Gemeenschap kan op een bepaald moment een naam geven aan die kwetsuren, ze helder zien en ze toevertrouwen aan de Barmhartigheid van de Heer.
De kwetsuur wordt de plaats van waaruit je roept naar de Heer en de Heer houdt halt bij jou!
Net zoals Hij vroeger halt hield in de menigte, bij de gekwetste mensen die in het Evangelie vernoemd worden, zo houdt Hij vandaag halt bij ons!
De kwetsuren worden zo de plaats voor het mirakel van Christus!!! De plaats waar Jezus manifesteert dat Hij de Heer is, dat Hij geneest!!! Dat Hij bekwaam is om te herstellen, vrede en rust te brengen, ziekte(n) weg te nemen, waardigheid te geven aan levens die kapot lijken.
Dat is de ervaring die we moeten beleven!!!! De ervaring dat de plaats van de kwetsuur dé plaats wordt om de genade van God te ontvangen!!!
Elvira’s leven is een levende getuigenis van dit gebeuren!!!
(vertaling uit het Italiaans; een onderricht van don Stefano: Riconciliare la figliolanza -parte 1)