 |
U.S.A. Feest van het Leven! |
|
|
Florida, 3-4 november 2017
Feest van het leven
Lieve vrienden, we zijn enorm blij dat we het geschenk van het “Festival of Live”, dat afgelopen weekend hier in Florida doorging, met jullie kunnen delen. We vierden de vierentwintigste verjaardag van het Leven en de aanwezigheid van de Gemeenschap hier in Amerika ... 24 jaar van leven, vreugde en opstanding! Het grootste geschenk voor ons was om het feest te zien groeien, allereerst in de levens van de jongeren: zovelen hebben zich, met een grote lach op het gezicht, ten volle ingezet, hun gaven ter beschikking gesteld, in het koor en de muziekband, in de organisatie, in de verschillende diensten. Zoveel jongens en meisjes hebben het goede gedaan ... en het is altijd zo: hoe meer men geeft, hoe meer men ontvangt. De voorbereidingen verliepen heel goed; ze waren intens, rijk aan leven, en er was ook heel veel vriendschap en sereniteit. Al in de vroege uurtjes van de eerste dag zagen we veel “genodigden” toekomen: vrienden, families, 'ex'-jongeren. Het is zo bijzonder en ontroerend te mogen zien hoeveel er betrokken zijn geraakt bij de Gemeenschap.
Ook hier in Amerika was het centrale thema van het Feest van het Leven: “ECCOMI”, “HIER BEN IK”, op die manier de kans nemend om na te denken over het belang van een hart dat luistert en zich in dienst stelt van de Heer, met een krachtig antwoord op de oproep van de Geest. 
De vrijdagochtend begon het Feest met de rozenkrans. Er waren ook heel veel families van nieuwe jongens en meisjes en zij deden van bij de start enthousiast mee. Vervolgens hebben we vol vreugde don Massimo en don Andrea begroet. Zij waren overgekomen uit Italië en brachten heel bijzonder het Charisma van de Gemeenschap met zich mee. De vrijdagochtend werd als ’t ware een kleine retraite voor de ouders, een moment speciaal voor hen waarbij zowel de mannen en vrouwen - in aparte groepen - aan de hand van wat onze priesters hen vertelden, konden nadenken over hun plaats in de Gemeenschap, over hun weg van verzoening: met zichzelf, als koppel en met hun kinderen.
De namiddag werd opnieuw een tijd van delen en bidden, waarbij de ouders werden uitgenodigd om trouw te reageren op het charisma van de Gemeenschap. Het was heel fijn om zien hoeveel broers en zussen van de jongens en meisjes die op weg gaan in de Gemeenschap groepjes vormden om met elkaar te delen over datgene dat ze beleven, en hoe zij ook door de Gemeenschap verwelkomd werden door woorden van kracht en vrede. De Mis werd voorgegaan door Monsignor Cieli, een goede vriend en hulp voor de jongens van onze fraterniteit in Alabama. Hij vertelde ons nogmaals hoe Jezus alles in de diepte kan zien en de reden van onze innerlijk ongemak herkent, en hij nodigde ons uit om ons ten diepste te laten genezen door Hem.
Het programma van de vrijdagavond werd geanimeerd door de meisjes van de Fraterniteit "Maria Goretti”: zij hadden dit jaar, met slechts een voorbereiding van twee weken, een live-musical in elkaar gestoken bestaande uit enkele onverwachte fragmenten uit "klassiekers" van de Gemeenschap. Alle aanwezigen waren er enorm door geraakt, niet alleen door de manier dat het naar voren werd gebracht, maar in het bijzonder door de inhoud. De meisjes van deze fraterniteit lieten ons de realiteit van onze dagelijkse “reis” zien, vanaf onze aankomst in de Gemeenschap door een besluit van onze ouders, de inspanningen om onze engelbewaarder te leren vertrouwen, de strijd om de waarheid te accepteren en ze ons eigen te maken met de hulp van het gebed, om uiteindelijk tot de waarheid te komen die onze ogen opent en zo een geschenk te worden voor onszelf en de anderen. We hebben de avond afgesloten met een moment van Aanbidding die door dezelfde meisjes geanimeerd werd.
Zoals altijd is de zaterdag de dag waarin de biecht centraal staat. In de voormiddag hebben we geluisterd naar een onderricht van don Massimo over de biecht: dit heeft ons geholpen om na te denken over de genade en de vrijheid die we ontvangen terwijl we te biecht gaan, en hoe dit ons bevrijd van onze lasten. Uren en uren van biechten... veel ouders en vrienden hebben het Sacrament van verzoening ontvangen. Men kon meteen de vruchten hiervan zien: zoveel stralende ogen, lachende gezichten, tranen in de ogen, welgemeende knuffels ... alle Barmhartigheid die de Heer heeft uitgedeeld bracht zoveel vrede! 
's middag hebben we ook een heel mooi moment van onderling delen mogen meemaken met de “ex”-jongeren, die dit jaar heel talrijk aanwezig waren: veel harten die het goede willen doen, die slechts verlangen om het goede door te geven dat ze in de Gemeenschap hebben meegemaakt. Daarna was het tijd voor de Eucharistieviering die voorgegaan werd door don Andrea. In zijn homilie herinnerde hij ons allen aan het risico dat we nemen als we slechts leven voor de eerste plaatsen, en dat we die slechts verkrijgen door de laatste, of nog beter, de voorlaatste plaats te zoeken, want de laatste plaats wordt altijd ingenomen door Jezus. De avond werd geanimeerd door een grote groep jongens en meisjes van al onze fraterniteiten.
We hebben dankgezegd voor het geschenk van Moeder Elvira, voor alles wat zij voor ons heeft gedaan, doordat ze zich altijd in de nederige dienst van het leven heeft gesteld.
We wilden ook de communautaire weg “zichtbaar” maken en laten zien hoe vriendschap, werk en gebed voor ons het middel zijn om van de maskers af te komen en de volle vreugde te ervaren die in de Heer is.
De fraterniteiten van de Verenigde Staten
|
|
|
|
