 |
12 jaar in Kendal! |
|
|
Kendal (UK), 6 tot 7 mei 2017
We hebben in Kendal de 12e verjaardag van onze Fraterniteit “Our Lady Queen of Martyrs” - “Onze Lieve Vrouw Koningin van de Martelaren" gevierd in een brandende zon, wat heel ongebruikelijk is in Engeland voor de maand mei.
De Voorzienigheid van God heeft ons echt verrast met dit mooie weer, vooral na de stormachtige dagen waarbij een grote boom omvergewaaid is in de grote laan, aan de voorkant van het huis.
Deze stralende zon liet ons toe om Broeder Hubert en Paul, die vanuit Saluzzo waren overgekomen om samen met ons dit jubileum te vieren, een warm welkom te geven: voor ons is het altijd belangrijk om de nabijheid van de “bron” van onze Gemeenschap te voelen.
De zaterdag was gewijd aan de ontmoeting met de families: juist in deze momenten ervaren en begrijpen wij opnieuw het wonder van onze “genezingen”, als wij al die ontroerde ogen mogen zien die niet langer gevuld zijn met tranen van verdriet, maar van vreugde! Vol dankbaarheid aanschouwen we de vele families die elkaar omhelzen na maanden van scheiding, en zien we voornamelijk de ontroering van het eerste weerzien nadat men z’n weg is begonnen in de Gemeenschap.
Vergezeld van de discrete maar zo belangrijke aanwezigheid van een paar vrienden van het huis en Vader Chris, hebben we ons dan verzameld voor een moment van gebed, het bidden van de Rozenkrans en een moment van Eucharistische Aanbidding, welke we heel intens beleefd hebben met veel lofliederen en gebedsintenties, zowel in het Italiaans als in het Engels.
Aan het einde hebben we alle gasten betrokken bij het dansen met gebaren: ook hierin was het fijn om de enthousiaste reacties te zien van de mensen die voor de eerste keer deelnamen aan een bijeenkomst van de Gemeenschap.
In de namiddag, na het bidden van het Kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid, hebben we geprobeerd om aan onze gasten een beetje “over te brengen” wat de levendige en sterke aanwezigheid van onze Moeder Elvira in de Gemeenschap en in ons leven betekent; dit gebeurde aan de hand van een video en de getuigenis van Broeder Hubert. We zijn de dag geëindigd met de Eucharistieviering die voorgegaan werd door Father Chris.
Ook op zondag werden we verwelkomd door een heldere hemel en daardoor namen we de beslissing om onze binnenplaats te “transformeren” tot een openluchtkerk. Het hele huis schoot letterlijk in gang om stoelen, banken, altaren, microfoons… te verplaatsen, hierbij blijk gevend van grote eenheid en wilskracht.
Al vrij snel waren alle stoelen bezet voor het Rozenkransgebed en de Eucharistische Aanbidding. Tijdens onze gebedsmomenten hebben we ook de Poolse taal "toegevoegd”, uit respect voor de vele aanwezige vrienden en familieleden uit dit land.
Vandaag hebben ook Father Andrew en Father Michael zich bij ons aangesloten en met zijn allen hebben we de bisschop van Lancaster, bisschop Michael Campbell, tevens voorganger in de Mis, hartelijk verwelkomd: we danken hem voor zijn betrokkenheid bij de Gemeenschap en ook voor de bereidheid om het Evangelie te becommentariëren in het Italiaans.
Op de “Zondag van de Goede Herder" benadrukte hij de belangrijke rol van de mannen in de Kerk, en de steeds grotere behoefte aan getuigen van het Woord van God in de wereld van vandaag: een uitnodiging die ook naar ieder van ons was gericht, om te getuigen over het belang en de aanwezigheid van het geloof in onze levens in tijden van beproeving. In de namiddag, het volgende moment waar onze gasten altijd naar uitkijken: onze getuigenissen van verrijzenis, ”van het duisternis naar het Licht."
Onze twee broeders, Kamil met zijn vader en Titiaan met zijn ouders, hebben verteld over hun ervaringen, hun op weg gaan, bijgestaan door hun gelukkige en ontroerde families, vol dankbaarheid tegenover God en de Gemeenschap.
Een tweede danssessie met gebaren bracht opnieuw veel beweging in onze dag en Broeder Hubert bracht aan alle aanwezigen de groeten over van onze Moeder Elvira en de hele Gemeenschap. We hebben onze gasten uitgezwaaid nadat we samen, al wandelend, de Rozenkrans hebben gebeden in de heuvels rondom de fraterniteit.
De viering van de verjaardag van het huis werd nog maar een keer afgesloten met veel mooie emoties en zegeningen, met verenigde en teruggevonden families, met veel vrienden en weldoeners die onze fraterniteit heel genegen zijn, met intense momenten van gebed om te getuigen over de aanwezigheid van de barmhartige God, die ons elke dag beschermt. We voelen ons wederom “levend en aangemoedigd” om door te gaan op onze weg van het duisternis naar het licht. Thanks!! Dankjewel!!
De cenacolina families uit Engeland