Wij zijn Fabrizio en Anna, al 15 jaar gelukkig getrouwd en ervan overtuigd dat God van een blijmoedige gever houdt! Voordat we getrouwd zijn, hebben we een weg in de Gemeenschap afgelegd om individueel opnieuw van het geschenk van het leven te proeven, omdat we beiden verdronken waren in de verleidingen van de wereld: veel werken om meer te verdienen en zo nog meer te kunnen besteden aan alles wat we “leuk” vonden, om daarna een dieptepunt te bereiken door de drugs en te eindigen in veel boosheid verdriet en ontevredenheid.
Het in contact komen met de Gemeenschap heeft ons geholpen en helpt ons om onze wil te versterken en te dienen met vreugde. Het laat ons al het mooie van de schepping in een gezonde atmosfeer inademen. Het heeft ons de ogen geopend om de aanwezigheid van God in ons verleden, heden en toekomst te aanschouwen. Het heeft ons zachter gemaakt om te luisteren naar wie God aan onze zijde heeft gezet. Hij heeft onze harten groter gemaakt en gaat verder met het transformeren van onze gewonde gevoeligheden, terwijl we volop van de ware zin van het leven proeven.
Moeder Elvira was en is voor ons de tedere en kostbare aanwezigheid die ons opnieuw naar God en dichter bij de Kerk heeft gebracht. Ze heeft ons verwelkomd, bemind, opgevoed, “achter de oren gewassen” (gecorrigeerd) en met veel vertrouwen naar de missie “gestuurd”.
In eerste instantie naar Brazilië, waar we elkaar hebben leren kennen en daarna, nadat we getrouwd zijn, heeft ze ons uitgenodigd in Mexico waar we nu wonen en ons lid voelen van de Kerk. Elke dag samenleven met veel kinderen die uit verschillende probleemsituaties komen, laat ons veel vreugde maar ook pijnlijke situaties ervaren: met het kruis en het offer versterken we onszelf in het geloof en de liefde. Vandaag verlangen we ernaar om vastbeslotener het goede te leven in om het even welke situatie. Bewust van onze “nietigheid” en nog veel meer van Gods liefde voor ons, zijn we overtuigd en enthousiast in het willen liefhebben en het ons laten liefhebben.
We zijn absoluut niet het “perfecte koppel”, sterker nog, onze tekortkomingen komen nog vaak naar boven en in veel situaties hebben we tijd verloren met onze stiltes, hoogmoed, trots en arrogantie, maar de barmhartigheid van de Heer is zo “kauwbaar”, en helpt ons elke dag om elkaar sneller te vergeven.
In deze jaren van ons huwelijk hebben we ook momenten gehad waarin we op de proef werden gesteld, maar met ons gebed en dat van velen hebben we een nieuwe dimensie ontdekt in het beleven van het lijden. Het geloof heeft ons ondersteund waardoor het mogelijk werd om het kruis, het lijden, met veel vrede te dragen. We hebben naast de vele kinderen - die God ons heeft toevertrouwd in de missie - ook altijd verlangd om “eigen” kinderen groot te brengen, maar dit lijden heeft ons doen begrijpen dat de ware onvruchtbaarheid de spirituele onvruchtbaarheid is. Vandaag voelen we ons vruchtbaar in de liefde die door dit kruis ons hart nóg groter heeft gemaakt.
Wij danken God, de Gemeenschap en alle mensen die ons elke dag geholpen hebben. Ook wij zijn er, zoals Paus Franciscus ons leert, alsmaar meer van overtuigd dat “indien je niet leeft om te dienen, het leven nergens toe dient.” Fabrizio en Anna